Potrzebujesz działać w ramach projektu klasowego lub szkolnej zabawy? A może marzysz o byciu aktorem na srebrnym ekranie? Jeśli tak, musisz opanować podstawy aktorstwa. Przesuń się, zdobywca Oscara Sir Michael Caine! Czytaj dalej, aby uzyskać wskazówki, jak przejąć dowodzenie na dowolnym etapie.
Kroki
Część 1 z 4: Określanie cech charakteru
Krok 1. Wymyśl tło dla swojej postaci
Wielu aktorów może powiedzieć ci, abyś wymyślił sekret, który znasz tylko ty, który kieruje twoją postacią. Jest to całkowicie legalna technika i warto spróbować. Ale oprócz tajemnicy poznaj swoją postać od podszewki. Uczyń z nich prawdziwą osobę, a nie tylko nazwisko na stronie.
- Co robią w wolnym czasie? Jak myślisz, jak reagują na określone okoliczności? Kim są ich przyjaciele? Co sprawia, że są najszczęśliwsi? Jak wygląda ich wewnętrzny dialog? Jaki jest ich ogólny pogląd na świat? Jaki jest ich ulubiony kolor? Żywność? Gdzie oni żyją?
- Zbadaj wszystko, co możesz o postaci, jeśli opiera się na prawdziwej osobie. Jeśli nie, zbadaj okres, z którego prawdopodobnie pochodzi postać, gdzie mieszkała i wydarzenia historyczne, które miały miejsce wokół twojej postaci.
Krok 2. Zadaj sobie pytanie, dlaczego
Wiedząc, co kieruje twoją postacią, wszystko się ułoży. Przeanalizuj pracę jako całość, ale otrzymuj motywację scena po scenie, część po części. Czy twoja postać ma motywację, która przewija się przez cały serial? Jak o każdej interakcji? Odpowiedź brzmi „tak”, więc co to jest?
Generalnie jest to w skrypcie. Jeśli tak nie jest, twój reżyser wyjaśni to swoją koncepcją. Weź pierwszą scenę, w której jesteś i przeanalizuj, czego chcesz i jak uzyskasz to, czego chcesz. Powinieneś skończyć z dwiema rzeczami: prostą rzeczą, taką jak „akceptacja” lub „upewnienie”, a następnie „doprowadzenie mojego przyjaciela/kochanka/wroga do x, x i x”. Kiedy już to zrobisz, odsuń emotkę
Krok 3. Przestudiuj swoje linie
Aby być pewnym siebie podczas grania i móc skoncentrować się na swojej postaci, będziesz musiał znać swoją rolę najlepiej, jak potrafisz. Kiedy jesteś zdenerwowany, często łatwo jest zapomnieć o swoich kwestiach lub walczyć z nimi. Aby uniknąć spętania języka na scenie, naucz się swoich kwestii tak dobrze, że praktycznie możesz je wykonywać we śnie. Czytaj swoje kwestie z innymi ludźmi.
- Czytaj swoje wiersze każdej nocy. Kiedy już to opanujesz, zacznij recytować sobie linijki i zobacz, jak daleko możesz się posunąć bez patrzenia na scenariusz.
-
Przećwicz wypowiadanie kwestii z przyjacielem lub członkiem rodziny i poproś ich, aby zagrali inne postacie. W ten sposób zapamiętasz również kontekst swoich linii i kiedy powinieneś je wypowiedzieć.
A jeśli ktoś inny narobi bałaganu, będziesz mógł go ukryć
- Ćwicz swoje linie tak, jak chcesz je przekazać na scenie lub przed kamerą. Eksperymentuj z różnymi sposobami dostarczania każdego z nich, aby znaleźć to, co działa najlepiej i wydaje się najbardziej autentyczne.
Krok 4. Napisz w swoim skrypcie
Chociaż możesz myśleć o tym jako o spędzeniu dużej ilości czasu na późniejszym wymazywaniu, pisanie notatek w twoim skrypcie ogromnie ci pomoże. Opracuj własny system adnotacji, który tylko Ty możesz zrozumieć.
- Pisz w pauzach lub uderzeniach. Można je zauważyć, umieszczając linię między słowami lub frazami. Zobaczenie linii przez frazę daje konkretne przypomnienie, aby zwolnić. Pauzy są tak samo ważne jak słowa. Pamiętaj, że jest to niezbędne do skutecznej dostawy.
- Napisz w uczuciach. W jednym akapicie możesz mieć cztery różne ogólne motywacje. Może zaczynasz być zły, wybuchasz, a potem próbujesz się powstrzymać. Napisz emocje (lub cokolwiek, co mogłoby służyć jako przypomnienie) nad zdaniem, aby pomóc ci przypomnieć sobie najlepszą dostawę.
- Napisz swoje reakcje. Zgadza się, powinieneś też robić notatki w kwestiach innych. W końcu, jeśli jesteś na scenie, prawdopodobnie przynajmniej jedna osoba na widowni na ciebie patrzy, nawet jeśli nie mówisz. Jak się czujesz w związku z tym, co ci się mówi? O czym myślisz, gdy obserwujesz scenę z boku? Kiedy się domyślisz, zapisz to.
- Pisz w podpowiedziach głośności. Może istnieć linia lub linie, które należy wypowiedzieć znacznie głośniej niż inne lub słowa kluczowe, które musisz naprawdę uderzyć. Pomyśl o swoim skrypcie jak o muzyce, pisząc crescendo, decrescendo i akcentami.
Wynik
0 / 0
Część 1 Quiz
Jakie pytanie warto zadać sobie na temat swojej postaci?
Jaki kolor włosów ma moja postać?
Nie! O ile nie jest to określone w skrypcie, twoja postać ma włosy tego samego koloru, co ty, ponieważ to ty grasz tę rolę! Jeśli twoja postać jest marzycielem lub wolnym duchem, możesz zadać sobie pytanie: „Jakiego koloru włosów moja postać chciałaby mieć?” lub coś podobnego. Wybierz inną odpowiedź!
Jaka byłaby moja postać, gdyby żyli w innym okresie.
Nie dokładnie. O ile Twój scenariusz nie zawiera podróży w czasie, powinieneś przemyśleć, kim jest Twoja postać, w oparciu o okres, w którym żyje. Poświęć czas na myślenie o ich pochodzeniu i osobowości - skup się na konkretnych szczegółach, które pomogą Ci w działaniu! Spróbuj ponownie…
Jaki jest największy strach mojej postaci?
Prawidłowy! Bliska znajomość pochodzenia swojej postaci oznacza poznanie jej marzeń, nadziei, lęków i mocnych stron. Poświęć czas na przemyślenie i rozwinięcie drobnych szczegółów - mogą one nigdy nie pojawić się w scenariuszu, ale poznanie ich pomoże ci lepiej poznać swoją postać! Czytaj dalej, aby uzyskać kolejne pytanie dotyczące quizu.
Wszystkie powyższe.
Nie do końca! Tylko jedna z tych odpowiedzi jest prawidłowa. Wybierz inną odpowiedź!
Chcesz więcej quizów?
Testuj sam!
Część 2 z 4: Rozwijanie ruchu i głosu
Krok 1. Zrelaksuj się
Weź głęboki oddech. Wielu osobom pomaga napinanie całego ciała i utrzymywanie go w takim stanie przez kilka sekund. Następnie rozluźnij wszystkie mięśnie. „Oddychanie pudełkiem” jest również dobrą metodą. Wdychaj przez 4 sekundy, przytrzymaj przez 4 sekundy, a następnie wydychaj przez 4 sekundy. Ogólny efekt cię uspokoi.
Krok 2. Bądź świadomy swojego ciała
Istnieją całe techniki i zajęcia poświęcone ruchowi dla wykonawców i nie bez powodu. Pomogą ci najlepiej wykorzystać twoją „przestrzeń” i przejąć kontrolę nad sceną. Działanie to nie tylko głos czy twarz, ale na wszystkich płaszczyznach.
Nie krępuj się dać swojej postaci dziwactwa. Czy po wojnie lekko utyka? Czy ciągle bawi się włosami? Czy on drga nogą? Czy dłuba w paznokciach? Nie musi to być w scenariuszu! Pomyśl o tym, jak twoja postać zachowywałaby się w codziennym życiu. Jak widzisz ich siedzących w poczekalni? Co by się ich znalazło przy robieniu?
Krok 3. Projekt
Mów głośniej niż zwykle, aby wszyscy cię słyszeli, a kamera mogła uchwycić dźwięk. Nie ma nic bardziej irytującego niż bycie na widowni i łapanie co trzeciego słowa.
- Nie mów absurdalnie – po prostu upewnij się, że Twój głos jest nośny i nie mruczysz ani nie mówisz głosem w pomieszczeniu do innych aktorów.
- Jeśli jesteś w sztuce, musisz upewnić się, że ludzie z tyłu widowni cię słyszą, więc stań prosto, pokaż swój głos i upewnij się, że odwracasz się lekko w stronę publiczności. Nie chcesz rozmawiać z tylną ścianą.
- Nie mów zbyt szybko. To często zniekształca twoje słowa i utrudnia usłyszenie tego, co mówisz.
Krok 4. Wypowiadaj się
Kiedy jesteś na scenie lub przed kamerą, musisz wyraźnie wypowiadać słowa i upewnić się, że wszystkie dźwięki są dobrze zdefiniowane. Jest to szczególnie ważne na końcach słów, które łatwo przełknąć i zgubić akustycznie.
- Upewnij się, że wszystkie twoje spółgłoski są obecne. Powinno to spowolnić Cię na tyle, aby wszyscy mogli je łatwo zrozumieć.
- Nie przesadzaj z wymową, ponieważ może to brzmieć nienaturalnie. Chcesz mieć pewność, że Twój głos brzmi wyraźnie, ale nie tak, jakbyś przesadzał. Jeśli nie masz pewności, czy przesadzasz lub nie wypowiadasz swoich słów, zapytaj reżysera i innych aktorów.
Krok 5. Mów jak twoja postać
Nawet jeśli twoja postać nie ma akcentu, są jeszcze inne aspekty jej idiolektu, które mogą nie być zawarte w scenariuszu. Weź pod uwagę ich wiek, rasę, status społeczny, przekonania i dochody.
W recenzji niedawno wznowionej „Gry w piżamę” jeden z pisarzy powiedział, że główny bohater był świetny… poza tym, że nie był wiarygodny. Grała prostą dziewczynę ze Środkowego Zachodu, która wymawiała „albo” EYE-thurr. Zło. Martwy prezent. Tak blisko też. Unikaj bycia tą dziewczyną i analizuj dialog swojej postaci
Wynik
0 / 0
Część 2 Quiz
Jak może się zachować bizneswoman?
Stopy rozstawione na szerokość barków, ramiona do tyłu, głowa do góry.
Prawidłowy! Stojąc ze stopami rozstawionymi na szerokość barków, ramionami do tyłu i głową do góry, emanujesz pewnością siebie i kontrolą, co ma ogromne znaczenie, gdy odgrywasz rolę kobiety biznesu! Czytaj dalej, aby uzyskać kolejne pytanie dotyczące quizu.
Zgarbione ramiona, skrzyżowane ręce.
Absolutnie nie! W biznesie chodzi o to, jak jesteś postrzegany. Bizneswoman musi emanować pewnością siebie, czego nie robi przygarbiona sylwetka i skrzyżowane ramiona. Wybierz inną odpowiedź!
Przenoszenie ciężaru ciała z nogi na nogę, ręka na jej biodrze.
Nie do końca. Podczas gdy taka pozycja ciała może wskazywać na „bezczelność”, przeciętna bizneswoman jest bardziej opanowana i stoicka. Skoncentruj się na opanowaniu swojego ciała i przedstawianiu zewnętrznego spokoju - trudno wspiąć się po drabinie biznesowej! Spróbuj ponownie…
Chcesz więcej quizów?
Testuj sam!
Część 3 z 4: Występ
Krok 1. Emotka
To naprawdę powinno być oczywiste. Niestety, w dużej mierze dzięki Keanu Reevesowi, tak nie jest. Jako aktor musisz przedstawić określone emocje i upewnić się, że publiczność widzi, co czujesz, niezależnie od tego, czy jesteś na scenie, czy przed kamerą. Użyj własnych emocji, aby dostroić się do emocji swojej postaci - w tej chwili są jednym w tym samym.
- Znajdź w sobie emocję, która pasuje do tego, jak czułaby się twoja postać. Czy jej mama właśnie umarła? Ok, więc na szczęście twoja mama nie umarła, ale pamiętasz, jak to było, kiedy pudel, twoja złota rybka, umarły i to było do bani. Płakałeś przez wiele dni. Przekaż to. Publiczność nie ma pojęcia, co jest twoim wyzwalaczem, po prostu wiedzą, że jesteś zdruzgotany i prawdopodobnie ma to coś wspólnego z fabułą, w którą się wciągnęli (gdyby tylko wiedzieli…).
- Manipuluj tonem swojego głosu. Jeśli twoja postać jest zdenerwowana, możesz chcieć, aby twój głos brzmiał ostrzej i mniej kontrolowanie. Jeśli twoja postać jest podekscytowana lub zdenerwowana, podnieś głos.
- Używaj gestów i mowy ciała do przekazywania emocji. Nie stój tylko z rękami po bokach. Jeśli twoja postać jest zła, machaj rękami i tupnij stopami. Jeśli postać jest smutna, zgarnij ramiona i zwieś głowę. Bądź logiczny.
Krok 2. Rzuć stemplami
Nigdy, przenigdy, przenigdy nie zdradzaj, że schrzaniłeś. Nigdy, przenigdy, przenigdy, przenigdy. Czy to wystarczyło „kiedykolwiek”, aby przekazać sedno sprawy? Niezależnie od tego, czy jest to Twój głos, czy na Twoim głosie, nie informuj o tym widza. Jeśli nie dasz im znać, zgadnij co? Nie zrobią tego.
- Jeśli tańczysz lub się poruszasz, nie pozwól opaść twarzy. Pewność siebie jest nie do uwierzenia. Bądź uśmiechnięty. Uśmiechnij się, bo tylko Ty wiesz.
- Jeśli pomyliłeś linię, biegnij z nią. Jedyni ludzie, którzy mają zapamiętany scenariusz, są na scenie. Wróć do miejsca, do którego chcesz się udać. Jeśli drugi aktor jest/są tak profesjonalni jak ty, nie będzie problemu.
Krok 3. Wejdź w tę chwilę
Od momentu wejścia na scenę nie masz do czynienia z romantycznymi problemami, problemami finansowymi ani ogólnym atakiem zmęczenia. Wszystkie te rzeczy są pozostawione poza sceną. Jesteś tylko w chwili, która tworzy się przed tobą.
Jeśli przechodzisz przez coś podczas trwania programu, musi to być ujście. Teatr powinien Cię denerwować, a nie dodawać do talerza. Poświęć ten moment na bycie kimś innym i sprawdź swoje problemy (i nastawienie) przy drzwiach. Możesz go odebrać w ciągu kilku godzin, jeśli naprawdę chcesz. Przestań myśleć i zacznij aktywnie słuchać i być obecnym. Publiczność będzie wiedziała, jeśli nie
Krok 4. Nie łam charakteru
Jeśli zapomnisz o wszystkim innym, pamiętaj tylko, że musisz być swoją postacią, a nie poślizgnąć się i stać się normalnym sobą. Dzieciaki z teatru często potrafią być dowcipnisiami – oprzyj się pokusie śmiania się z pary bokserów Juana siedzących na barze, których teraz musisz użyć jako szmaty i być najlepszym barmanem po tej stronie Missisipi.
Jeśli zdarzy się wypadek na scenie lub coś nie wydarzy się zgodnie z planem, po prostu pozostań w postaci i zareaguj tak, jak zrobiłaby to twoja postać. Bell nie wybuchł? Znajdź sposób na obejście tego
Krok 5. Zachowaj pozytywne nastawienie
Czasami martwienie się bałaganem lub reakcjami innych ludzi może zrujnować twój stan umysłu. Często, jeśli dobrze się bawisz, publiczność będzie mogła o tym opowiedzieć i dobrze się z tobą bawić.
- Traktuj krytykę z przymrużeniem oka. Jeśli twój reżyser każe ci zrobić coś inaczej, nie traktuj tego jako osobistą zniewagę. Zamiast tego potraktuj to jako szansę na poprawę swojego działania.
- Twoje działanie poprawia się i jest bardziej naturalne, gdy dobrze się bawisz, zamiast się stresować. Będąc pozytywnym i łagodząc napięcie i stres, będziesz mógł łatwiej wślizgnąć się w swoją postać.
Krok 6. Uwolnij swoje zahamowania
Ćwicz ćwiczenia relaksacyjne, nabierz charakteru i przestań się martwić o to, jak będą Cię postrzegać inni. Nie robisz tego, ponieważ wywołuje to niepokój! Robisz to, bo to niesamowite uczucie.
Spójrz w lustro i powiedz: „Nie jestem już sobą. Jestem teraz [wstaw imię postaci]”. Nie jesteś już sobą, więc nie musisz się martwić o to, co ludzie o Tobie myślą. Pamiętaj, że kiedy coś robisz, widzowie cię nie widzą. Widzą twoją postać
Krok 7. Wiedz, kiedy jest twoja kolej
Bądź świadomy, kiedy nadszedł twój czas, aby wyjść na scenę lub wejść na scenę. Będziesz miał pół tuzina osób w swojej sprawie (oprócz głosów w twojej głowie), jeśli przegapisz swój sygnał. Kiedy zbliża się twoja kolej, powinieneś czekać na skrzydłach (lub poza kamerą), przygotowując się do postaci z gotowymi rekwizytami.
- Idź do łazienki przed rozpoczęciem spektaklu. Nie chcesz przegapić swojej wskazówki, ponieważ nie korzystałeś z toalety, nerwowo sikając lub łapiąc coś do jedzenia.
- Słuchaj uważnie swojej wskazówki. Nawet jeśli wydaje ci się, że wiesz, o której godzinie powinieneś iść, bądź świadomy i uważnie słuchaj sceny, która się dzieje. Nie rozpraszaj się ani nie rozmawiaj z innymi ludźmi.
- Jeśli zdarzy się sytuacja awaryjna i koniecznie musisz iść do toalety lub pobiec do samochodu, daj komuś znać, nawet jeśli myślisz, że wrócisz na miejsce. HA HA. Złapałeś to? To był żart. Zabawne, co? Dobra, dobra, sytuacje awaryjne istnieją. Ale dopóki ktoś nie zginie lub twoje wnętrzności nie będą eksplodować, ty robisz tę wskazówkę. Prawdopodobnie nie będziesz musiał nikomu o tym mówić, gdy lecisz do najbliższego pojemnika, wyrzucając swoje wnętrzności. Najprawdopodobniej zauważą.
Krok 8. Bądź świadomy swojej pozycji i otoczenia
Kiedy jesteś w sztuce lub przed kamerą, chcesz wiedzieć, gdzie powinieneś być w przestrzeni. Krótko mówiąc, „znajdź światło”. Zostań w nim. Jest po to, by cię oświecić.
- Kiedy mówisz, zwróć się lekko w stronę słuchaczy. Nazywa się to „ćwiartowaniem”. Chcesz, aby publiczność mogła Cię widzieć i słyszeć Twój głos, jednocześnie uprawdopodobniając, że prowadzisz rozmowę. Jeśli dyrektor mówi, że jesteś zamknięty, przesuń się o 90º (ćwierć koła) na zewnątrz.
- Jeśli coś filmujesz, nie patrz bezpośrednio w kamerę, chyba że jesteś w odcinku Biura, a reżyser powie ci, że powinieneś. Zamiast tego porozmawiaj z innymi aktorami i wchodź w interakcję z otoczeniem tak, jak robi to twoja postać.
Wynik
0 / 0
Część 3 Quiz
O czym zawsze należy pamiętać podczas występów?
Jeśli zepsujesz linię, pozostali aktorzy cię zakryją.
Niekoniecznie. Czasami to ty musisz zakryć kwestię, którą schrzaniłeś, lub nawet pomóc innemu aktorowi zakryć linię, którą zawiedli. Zawsze bądź czujny i unikaj dawania widzom jakichkolwiek wskazówek, że sprawy nie idą zgodnie z planem. Wypróbuj inną odpowiedź…
Skoncentruj się na byciu neutralnym.
Nie! Zawsze zachowuj pozytywne nastawienie podczas występu. Staraj się nie martwić ani stresować i skup się na czerpaniu przyjemności z grania i robienia dobrego show! Wybierz inną odpowiedź!
Co zrobić, jeśli coś pójdzie nie tak.
Nie dokładnie. Najczęściej rzeczy, które się nie udają, nie są rzeczami, które mogłeś zaplanować. Nawet gdybyś próbował je zaplanować, spędziłbyś więcej czasu na zamartwianiu się, a mniej na relaksowaniu się i uwalnianiu zahamowań. Wciel się w postać, skup się na relaksie i płyń z prądem tak bardzo, jak to możliwe, aby świetnie się bawić podczas działania! Zgadnij jeszcze raz!
Nigdy nie pozwól widzom wiedzieć, że coś poszło nie tak.
Prawidłowy! Niezależnie od tego, czy przegapiłeś krok w tańcu, czy rekwizyt, którego używałeś, zepsuł się, czy przegapiłeś linię, czy dźwięk nie działał tak, jak powinien, nigdy nie pozwól, aby publiczność zorientowała się, co poszło nie tak. Zamiast tego znajdź szybkie i łatwe rozwiązanie problemu i skup się na posuwaniu się naprzód! Czytaj dalej, aby uzyskać kolejne pytanie dotyczące quizu.
Chcesz więcej quizów?
Testuj sam!
Część 4 z 4: Praca z innymi
Krok 1. Posłuchaj reżysera
Reżyser zna ogólny obraz produkcji, więc będzie wiedział, o czym mówi. Traktuj poważnie ich krytykę lub sugestie. Jeśli chcą, abyś coś zrobił i rozumiesz, dlaczego to robisz.
- Postępuj zgodnie ze wskazówkami na scenie i włączaj je, gdy ćwiczysz swoje linie. Biorąc to pod uwagę, jeśli nie rozumiesz dlaczego, zapytaj! Nie chcesz przejść przez scenę nie wiedząc, dlaczego do cholery to robisz. Twój reżyser pokocha, że próbujesz zrozumieć swoją postać.
- Zadawaj pytania (zanim dyrektor cokolwiek powie), jeśli nie wiesz, jak coś zrobić. Jeśli nie masz pewności, jak na coś zareagować lub jak wygłosić konkretną kwestię, nie bój się zapytać reżysera. Zwykle mają dość jasne wyczucie tego, czego szukają.
Krok 2. Nie bądź divą
Pamiętaj, że aktorstwo to nie tylko Ty, a cała produkcja to wysiłek zespołowy. Gdzie byś był bez innych aktorów, rekwizytów, techników i ekipy kostiumowej? Samotnie nago na słabo oświetlonej scenie, właśnie tam.
Jeśli grasz główną rolę w produkcji, nie, nie masz najtrudniejszej części. Uspokój się i zejdź ze swojej wieży z kości słoniowej. Spróbuj uruchomić całą załogę lub jednocześnie uruchomić tablicę dźwiękową i świetlną przez cały pokaz. Co się dzieje, gdy gość od dźwięków wścieka się na ciebie? Nie nacisnął guzika, żeby oddać strzał. Więc bądź miły - mogą cię złamać. W tym zespole nie ma „ja”
Krok 3. Działaj i reaguj
Możesz zgrać każdą linijkę, którą masz, ale jeśli nie słuchasz rozmówcy z tobą, to już koniec. Być może drugi aktor poszedł w zupełnie innym kierunku i teraz scena jest bardziej pasywnie rozgrzana niż intensywna i wściekła – musisz nadążyć za sceną, gdziekolwiek się ona znajduje. Więc działaj, tak. Ale tak samo działaj.
Czytaj swoje kwestie z innymi aktorami i ćwicz. Nawet jeśli sam doskonale znasz swoje kwestie, musisz współpracować z innymi osobami przy dostawie i wspólnie pracować na scenie. Powinieneś bawić się z innymi aktorami, a nie tylko sam wygłaszać kwestie. Baw się i eksperymentuj! Na tym polega zabawa w aktorstwie
Krok 4. Wykorzystaj publiczność
Chociaż technicznie nie powinno się rozbijać czwartej ściany (przynajmniej w większości produkcji), one tam są. Są tam i musisz z nimi pracować. I nie zapominaj, że bycie tam jest dobrą rzeczą. Raczej wspaniała rzecz! Karm się ich energią. Nie ma nic takiego.
Kiedy publiczność śmieje się lub bije brawo, daj im chwilę, aby obsypać Cię czułością. Dobra, ani minuty, ale poczuj scenę. Niech trochę ucichnie, zanim zrobisz postępy. Poczuj, gdzie są i dokąd powinieneś iść ze sceną. Może się to wydawać nieco abstrakcyjne, ale gdy zdobędziesz więcej doświadczenia, nabierze to sensu
Krok 5. Okazuj życzliwość i koleżeństwo
Chcesz nawiązać kontakt z ludźmi, z którymi pracujesz i pokazać im, że doceniasz pracę, którą wykonali. Pracowali tak samo ciężko jak ty!
- Życz innym aktorom powodzenia i powiedz im, kiedy myślisz, że wykonali świetną robotę. Powiedz: „Złam nogę!” zanim wyjdą na scenę i „Świetnie się spisałeś!” po zakończeniu.
- Podziękuj członkom załogi za ich ciężką pracę. Na przykład, jeśli miałeś naprawdę świetną wizażystkę, możesz jej powiedzieć: „Naprawdę doceniam twoją pracę. Nie mogłem wyglądać bardziej jak postać!”
Wynik
0 / 0
Część 4 Quiz
Jak możesz zadać reżyserowi pytanie o swoją postać?
- Czy nie powinienem siedzieć?
Nie do końca. Pamiętaj, że reżyser ma w głowie ogólny obraz produkcji, więc wie, o czym mówi. Zadawanie pytania, które naprawdę jest stwierdzeniem, może wydawać się, że kierujesz je we właściwym kierunku, ale nie masz wszystkich informacji, które mają. Jeśli nie rozumiesz, dlaczego każą ci coś zrobić, po prostu zapytaj! Kliknij inną odpowiedź, aby znaleźć właściwą…
„Staram się zrozumieć, dlaczego moja postać wykonała ten ruch. Czy możesz mi pomóc?”
Tak! Jeśli naprawdę nie jesteś czegoś pewien, nie wahaj się poprosić reżysera o pomoc! Reżyserzy mogą być świetnym źródłem informacji o motywacjach i działaniach postaci. Unikaj jednak proszenia reżysera o pomoc w rozszyfrowaniu każdego szczegółu. Twoim zadaniem jako aktora jest wymyślanie motywacji postaci! Czytaj dalej, aby uzyskać kolejne pytanie dotyczące quizu.
"Czy mogę dodać tutaj linię?"
Absolutnie nie! Pamiętaj, aby zawsze pracować nad scenariuszem i unikać modyfikowania czyichś tekstów, chyba że pracujesz nad koncepcją za zgodą i pomocą autora. Skoncentruj się na autentycznym dostarczaniu wierszy i unikaj dodawania lub usuwania czegokolwiek ze skryptu. Wybierz inną odpowiedź!
Chcesz więcej quizów?
Testuj sam!
Porady
- Pamiętaj, aby regularnie oddychać, gdy jesteś na scenie lub przed kamerą. Pomoże Ci to się zrelaksować i wyraźniej przedstawić swoje linie.
- Badaj aktorów, których podziwiasz. Możesz przeglądać filmy swoich ulubionych aktorów i słuchać ich wskazówek. Zapisz te, które Cię inspirują i spróbuj włączyć je podczas ćwiczeń.
- Jeśli zapomnisz jednej lub dwóch linijek, improwizuj. Czasami to się udaje. Jeśli zrozumiesz główną ideę swojej postaci i scenę, w której grasz, powiedz coś, co ma z nią związek. Nie musi być na miejscu. Chociaż istnieje niewielka szansa, że będziesz musiał improwizować, jest to lepsze niż tylko stanie w miejscu, zagubiony w słowach.
- Rozgrzewka przed próbą projekcji. Wykonuj proste ćwiczenia oddechowe, aby rozgrzać gardło i wykonuj małe drgania ciała, aby pozbyć się „drżenia” przed wyjściem na scenę.
- Jeśli nadal rozwijasz swoją postać, ludzie patrzą. Możesz patrzeć na nieznajomych lub osoby, które znasz i wyłapywać nawyki i maniery, które chciałbyś włączyć do swojej postaci.
- Pomyśl o czasie w swoim życiu, kiedy miałeś emocjonalną reakcję, aby wywołać emocjonalną reakcję postaci. Na przykład, jeśli twoja postać jest bardzo smutna, możesz pomyśleć o czasie, kiedy musiałeś uśpić psa lub zmarł ktoś z rodziny.
- Jeśli masz tremę, musisz wiele razy ćwiczyć przed swoją rodziną, aby się do tego przyzwyczaić.
- Poproś innych, aby skrytykowali twoje zachowanie. Czasami reżyserzy oferują prywatne lekcje, aby pomóc ci stać się lepszym.
- Idź z prądem - pamiętaj, że błędy nie mają znaczenia, jeśli sprawisz, że będą wyglądać celowo.
- Być zrelaksowanym.
- Nie bój się niczego. Kiedy występujesz, jesteś królem lub królową.
- Działaj pewnie. Badania pokazują, że kiedy zachowujesz się pewnie, najprawdopodobniej jesteś pewny siebie (podczas występów).
- Zanim zaczniesz grać, zrób wdech, zamknij oczy i pomyśl o czymś bardzo ekscytującym, smutnym itp. To może pomóc ci wejść w postać.
- Dobrym ćwiczeniem jest spędzenie dnia jako twoja postać. Staraj się nie robić tego w dzień szkolny, ale to naprawdę pomaga ci wyczuć tę rolę.
- Jeśli masz problemy z zapamiętaniem swoich linii, spróbuj je napisać, ale tylko pierwszą literę każdej linii. W ten sposób nie będziesz tylko czytać wierszy, będziesz je opracowywał na bieżąco.
- Jeśli inny aktor/aktorka zapomni swojego wersu, subtelnie mu przypomnij. Na przykład, jeśli mają podejść do drzwi i je otworzyć, możesz powiedzieć: „Zastanawiam się, kto stoi przy drzwiach?”.
