Jak zrobić kiszonkę: 12 kroków (ze zdjęciami)

2024 Autor: Robert Blare | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-15 13:21

Zachowanie paszy dla zwierząt gospodarskich nie zawsze oznacza wyłożenie suszonego na słońcu siana. Kiszonka jest również wytwarzana jako posiekane, sfermentowane źródło paszy, głównie z jednorocznych upraw, takich jak kukurydza, jęczmień, sorgo, owies, proso, a czasami rzepak i pszenica. Kiszonkę wytwarza się, pakując posiekany plon do „dołka” i dobrze go ubijając, aby wyeliminować wszelkie kieszenie tlenowe. Kieszenie tlenowe sprzyjają zepsuciu paszy. Kiszonka i sianokiszonka mogą być wymienne, zwłaszcza że sianokiszonka lub sianokiszonka obejmuje ten sam proces zakiszania, aby zachować paszę dla zwierząt gospodarskich. Jednak kiszonka w większym stopniu dotyczy upraw jednorocznych niż wieloletnich. Jak zrobić kiszonkę opisano w poniższych krokach.

Kroki

Część 1 z 3: Przed żniwami

Krok 1. Planuj z wyprzedzeniem

Musisz wiedzieć, kiedy należy rozpocząć kiszonkę, aby uzyskać pokos na odpowiednim etapie i uzyskać najlepszą możliwą jakość paszy.

• Czas ma kluczowe znaczenie, aby uzyskać plony we właściwym momencie, wkrótce potem zebrać plony i poprosić kogoś o pakowanie do dołu, gdy nadchodzą ładunki. Aby uniknąć strat związanych z psuciem się, należy również jak najszybciej przykryć dół.
• Musisz mieć odpowiedni sprzęt i wystarczającą ilość plastiku do kiszonki z wyprzedzeniem, abyś nie walczył i nie próbował pokonać szybko zamykającego się okna okazji, aby uzyskać plony.

• Jeśli nie znalazłeś jeszcze miejsca i nie zainstalowałeś betonowego bunkra lub wykopałeś w ziemi otwarty, trójstronny dół przeznaczony do przechowywania kiszonki, będziesz musiał to zorganizować i ukończyć na długo przed sezonem kiszonki. Lub, jeśli nie masz wykopanego bunkra lub wykopu i przygotowanego do właściwego zakiszania, musisz znaleźć miejsce, w którym możesz stworzyć pryzmę kiszonki, która będzie dobrze odwodniona i łatwo dostępna w czasach, gdy potrzebujesz do niej dostępu bez większego wysiłku kłopot.

  

Krok 2. Oceń plon

W przypadku większości roślin zbożowych najlepszy czas na cięcie jest wtedy, gdy są one w fazie miękkiego ciasta. Większość roślin powinna być nadal zielona, ale z lekkim żółtawym odcieniem, zwłaszcza na główce rośliny.

• Aby przetestować etap zbioru, ściśnij losowe ziarno między palcami, aby zobaczyć, jak miękkie jest. Na etapie miękkiego ciasta powinna pojawić się biała, miękka, pastowata substancja wychodząca z nasion. Jeśli jest bardziej płynny niż pasta, plon nie jest jeszcze gotowy, ale jest bardzo blisko.
• Kukurydza będzie na tym samym etapie, kiedy będzie gotowa do zbioru na kiszonkę. Aby jednak sprawdzić, czy kukurydza jest gotowa, weź kłos kukurydzy, oderwij łuski i przełam kolbę na pół. Stara zasada polega na szukaniu „linii mlecznej” (linie utworzonej w miejscu, gdzie oddzielają się stałe i płynne części jądra i która ma tendencję do przesuwania się od zewnętrznej krawędzi jądra w kierunku kolby). Ta linia mleka powinna znajdować się w połowie do dwóch trzecich drogi do kolby (na przykład ziarna są w 2/3 żółte i 1/3 białe).
• Chwasty nie stanowią problemu w przypadku uprawy na kiszonkę. Jest on przetwarzany na paszę, a nie sprzedawany na ziarno, a zwierzęta nie będą oceniać, czy znajdą w paszy odrobinę dzikiej gryki.

Krok 3. Pokrój plon na pokosy

W przeciwieństwie do sianokiszonki, najlepszą maszyną do ścinania plonu jest zgrabiarka, a nie kosiarka do siana. Zgrabiarka może być w porządku, ale przy cięciu grubszych i wyższych roślin, takich jak jęczmień lub owies, budowana jest zgrabiarka do większego tonażu, jaki będziesz miał z pola uprawnego, niż zwykle w przypadku wieloletniej paszy. Ponadto zgrabiarka nie będzie strzępić nasion z plonu, co zdarza się częściej w przypadku zgrabiarki.

• Inaczej będzie z kukurydzą i sorgo, czy sorgo-sudan. Ten krok nie będzie potrzebny przy tego rodzaju uprawach, ponieważ pokosy będą zbyt duże i trudne do przebycia przez sieczkarnię. Zamiast tego rośliny te będą cięte prosto, z hederem odpowiednim do upraw o dużych łodygach, takich jak kukurydza. Proste cięcie drobnych zbóż, takich jak jęczmień i owies na kiszonkę, nie jest problemem i opcją do rozważenia. Jednak w przypadku pokosu uprawa może wyschnąć nieco bardziej niż w przypadku pozostawienia w pozycji stojącej, co pozwala na zbieranie jej przy niższej wilgotności niż w przypadku zbioru na stojąco.
• Proste cięcie drobnych zbóż, takich jak jęczmień i owies na kiszonkę, nie jest problemem i opcją do rozważenia. Jednak w przypadku pokosu uprawa może wyschnąć nieco bardziej niż w przypadku pozostawienia w pozycji stojącej, co pozwala na zbieranie jej przy niższej wilgotności niż w przypadku zbioru na stojąco.
• Kiszonka powinna mieć wilgotność około 60 do 70%, aby zapewnić najlepsze działanie konserwujące. Kiszonka o wyższej wilgotności będzie bardziej podatna na przesiąkanie lub zamarzanie, co utrudni transport. Wraz z wyciekiem tracone są również składniki odżywcze, w szczególności azot, który został rozłożony przez drobnoustroje w kiszonce. Niższa wilgotność może nie gwarantować najlepszej aktywności fermentacyjnej, szczególnie jeśli kiszonka ma wilgotność poniżej 40 do 45%.

Część 2 z 3: Zbieranie kiszonki

Krok 1. Przed zbiorem pozwól pokosom więdnąć przez około pół dnia

Pasza będzie musiała zostać wysuszona do około 60 do 70% wilgoci przed siekaniem na kiszonkę.

Kiszonkę można układać przy większej wilgotności, ale jak wspomniano powyżej, problemem będzie przesiąkanie. Ponadto aktywność fermentacji niskotemperaturowej może zapewnić odpowiednie środowisko dla niepożądanych bakterii Clostridium, które są podatne na wywoływanie chorób, takich jak listerioza i zatrucie jadem kiełbasianym

Krok 2. Zbierz plony

Maszyny zwane „kombajnami paszowymi”, takie jak ta na powyższym zdjęciu (która jest kombajnem „samobieżnym”), służą do rozdrabniania pokosów i podawania ich przez długi, wysoki dziobek, który może dosłownie „wypluć” paszę. karmić z dużej odległości.

• Noże tnące sieczkarni należy ustawić we właściwym położeniu, aby pasza była cięta z odpowiednią długością cięcia. W przypadku małych ziaren ustawić noże tak, aby rozdrabniały paszę między ³⁄₈ cal (0,95 cm) i ¹⁄₂ cal (1,3 cm). Większe uprawy, takie jak kukurydza i sorgo-sudan, należy posiekać na długości od ¹⁄₂ cal (1,3 cm) do ³⁄₄ cal (1,9 cm).

• Ponieważ sieczkarnia nie posiada schowka jak kombajny, samochód ciężarowy z agregatem do kiszonki, ciągnik z przyczepą silosową lub duży agregat przeznaczony do zbierania kiszonki z sieczkarni – tzw. wagon” – służy do zbierania świeżo ściętej paszy.

  • Na przykład przyczepa Jiffy służy jako schowek na sieczkarnię. Po napełnieniu można go wrzucić do ciężarówki, jak pokazano na sekwencji zdjęć tutaj.

    

    

    

Krok 3. Zabierz świeżo posiekaną paszę na stos lub do dołu

Gdy samochód ciężarowy lub przyczepa do przewozu kiszonki jest pełna, urządzenie będzie musiało zostać przewiezione do wyznaczonego dołu lub obszaru stosu, aby zrzucić ładunek. Upewnij się, że ładunki są umieszczone jak najbliżej siebie. Przy pierwszym uruchomieniu stosu, kilka pierwszych ładunków musi znajdować się w miejscu, w którym ma znajdować się stos. Następnie umieszcza się je blisko zbudowanego stosu i wyrzuca w taki sposób, aby osoba w „jednostce pakującej” mogła łatwo przenieść się na stos; tj. równolegle do pala i/lub w tym samym kierunku, w jakim będzie budowany stos.

Dokonuje się wymiany między wagonami i/lub ciężarówkami, dzięki czemu osoba obsługująca sieczkarnię nie musi się co jakiś czas zatrzymywać i czekać. Gdy pierwsza ciężarówka jest pełna, kombajn zatrzymuje się na chwilę, aby ciężarówka mogła odjechać, a druga przesuwa się na miejsce. Pierwsza ciężarówka wraca po zrzuceniu ładunku po kolejny, więc proces się powtarza

Krok 4. Dobrze zapakuj kiszonkę

Kupa kiszonki musi być bardzo dobrze ułożona i powinna być ułożona podczas i po każdym dniu zbioru. W dużej firmie, w której pracuje kilka osób, korzystne byłoby, aby jeden (odważny, który nie boi się zwłaszcza wysokości) został z tyłu, aby obsługiwać inny ciągnik lub dużą ładowarkę, która będzie stale gromadzić i dobrze pakować stos. Zalecane są ciągniki z kołami bliźniaczymi, aby zapewnić najlepszą możliwą moc pakowania.

• Pakowanie jest tym, co sprzyja fermentacji i zapobiega psuciu się. Im bardziej ubity jest stos, tym mniej jest kieszeni z tlenem. Kieszenie tlenowe tworzą zepsutą paszę; Bakterie kochające aerobik zamieniają go w brązową lub czarną śluzowatą masę, która często pachnie jak tytoń lub przypalony karmel. Innymi słowy, zamiast fermentacji paszy (która wytwarza znaczną ilość kwasu jako środka konserwującego paszę), obecność tlenu rozkłada ją na substancję równoważną obornikowi. Nie chcesz paszy, która jest brudna i obrzydliwa jak obornik (pomyśl o odchodach krów). Jeśli nie lubisz tego wyglądu, dotyku i zapachu, twoje zwierzęta też nie!

• Pryzmy kiszonki muszą być dłuższe i szersze niż wysokie. Im wyżej ułożone jest stos, tym szersze muszą być krawędzie. Betonowy bunkier będzie kontrolował, jak szeroki możesz zrobić stos, chociaż możesz upakować kilka stóp powyżej, ale tylko na tyle, aby boki się nie przelewały.

  Ogólna zasada dotycząca rozmiaru włosia jest większa u podstawy niż u góry; nie mniej niż 12 do 15 stóp (3,7 do 4,6 m) szerokości u góry, aby zapobiec przewróceniu lub poślizgowi z maszyny; a pryzmy kiszonki powinny mieć wysokość od 12 do 15 stóp (3,7 do 4,6 m), głównie ze względów bezpieczeństwa w gospodarstwie

• Najlepszym sposobem, aby stwierdzić, czy dobrze wykonałeś pakowanie, jest próba zatopienia palców w stosie. Jeśli wejdziesz tylko tak daleko, jak drugie knykcie pierwszych trzech palców, to stos jest bardzo dobrze zapakowany i może być dobrym pokarmem w zimie przy minimalnym zepsuciu.

Krok 5. Natychmiast przykryj stos

Użyj odpowiedniego plastiku zalecanego do przykrywania kiszonki. Często zalecane i stosowane jest tworzywo polietylenowe, które może być czarne z obu stron lub białe z jednej strony i czarne z drugiej. Tańszy jest cały czarny, ale lepszej jakości jest czarno-biały plastik.

• Użyj 6 do 10 mililitrów (0,34 uncji) plastiku. Można to znaleźć w lokalnym sklepie z zaopatrzeniem farmy i rancza. Im cięższy plastik, tym skuteczniej utrzymuje tlen z dala od stosu i zmniejsza straty z psuciem.

  • Rolki są bardzo ciężkie. Użyj ładowarki traktorowej z zębami łyżki, aby przewieźć plastik do wykopu, aby można go było rozwijać i rozkładać.
  • Sztuczka polega na włożeniu do rolki ciężkiego żelaznego pręta o długości 6 stóp (1,8 m) (tak jak wiesza się rolkę papieru toaletowego na uchwycie na papier toaletowy) i ukształtowanie grubego drutu lub ciężkiego łańcucha, który wisi na zęby wiadra. Zawieś na tym drążek.
  • Ważne: biały i czarny plastik musi być użyty tak, aby biała strona była skierowana na zewnątrz, a czarna do świeżej kiszonki w dole. Biała strona odbija światło słoneczne i ogranicza nadmierne nagrzewanie się od słońca, natomiast czarna strona zatrzymuje ciepło wewnątrz.
• Odetnij dodatkowy plastik i użyj go, aby zakryć krawędzie i boki, których plastik nie pokrył.

Krok 6. Dobrze zważ plastik

Użyj wielu starych lub pochodzących z recyklingu opon w górnej części stosu. Bele siana mogą być również używane do przytrzymywania plastiku po bokach, jeśli stos kiszonki nie znajduje się w bunkrze.

• Stare opony są znacznie delikatniejsze dla plastiku, ponieważ nie powodują przebić. Przebicia stanowią poważne niebezpieczeństwo zepsucia paszy.
• Wszystkie boki i wszystkie części stosu muszą być dobrze przykryte i dociśnięte, aby zapewnić prawidłowe kiszenie i psucie się stosu.

Krok 7. Natychmiast napraw wszelkie dziury

Dziury w plastiku mogą z czasem powodować ogromne problemy z psuciem się.

Zepsucie nie będzie zlokalizowane, zwłaszcza jeśli dziury przejdą od małego rozdarcia do dużego rozdarcia, zwłaszcza jeśli problem stanowi wiatr

Część 3 z 3: Po żniwach

Krok 1. Odczekaj co najmniej 2 tygodnie przed karmieniem

Dzięki temu pasza będzie miała wystarczająco dużo czasu na fermentację i marynowanie oraz powstanie kwaśnego, sfermentowanego zapachu, który często kojarzy się z paszami kiszonkowymi. Jeśli chcesz poczekać dłużej, to też jest w porządku.

Krok 2. Weź tylko tyle, ile potrzebujesz

Zdejmij tylko tyle z twarzy, ile potrzebujesz do karmienia. Może wymagać praktyki, aby zrozumieć, ile twarzy należy zeskrobać i zebrać do karmienia, ale obliczenia matematyczne z obliczaniem, ile twarzy należy usunąć, aby nakarmić określoną liczbę zwierząt na karmienie, można wykonać dla większej dokładności i uzyskania dobrego twarz pit dla twojego stosu. Dobre lica wgłębienia redukują nadmierne psucie się lub wtórne nagrzewanie.

Porady

• Przy sprzyjającej pogodzie można przycinać i zbierać plony na kiszonkę.

• Odetnij część plonu rano i rozpocznij zbiór po południu. Najlepiej ciąć tylko tyle, ile będziesz musiał zrobić przez kilka godzin lub na popołudnie, w zależności od temperatury i wilgotności w ciągu dnia.

  Cięcie całego plonu w ciągu jednego dnia stworzy warunki, w których zbiory będą bardziej suche niż te, które chcesz uzyskać do produkcji kiszonki

Ostrzeżenia

• Podczas karmienia zwierząt kiszonką w okresie zimowym należy pamiętać, że z gorącej paszy będzie pochodzić dużo pary. Stos nie zamarznie przez zimę; Mikroby, które były zajęte fermentacją paszy, utrzymają w stosie całkiem ciepło, nawet gdy zimą temperatura spadnie znacznie poniżej zera. Tak więc, gdy pobierana jest łyżka kiszonki, dużo pary może działać jak mgła na ciągnik, zmniejszając widoczność.
• Spleśniała kiszonka jest szczególnie szkodliwa dla koni. Jeśli zauważysz nadmierny wzrost pleśni w kiszonce, nie podawaj jej swoim koniom.

• Kiszonka o wysokiej wilgotności, która jest wytwarzana przy wilgotności powyżej 70%, jest podatna na straty w wyniku przesiąkania. Ten wyciek zawiera w dużej mierze rozpuszczalne białka i energię, których zwierzęta potrzebowałyby zamiast niskich obszarów w dół wzgórza lub dołu.

  • Wysoki poziom wilgoci w kiszonce może powodować nieprawidłową fermentację niskotemperaturową. Powoduje to wytwarzanie kiszonki o nieprzyjemnym kwaśnym zapachu kwasu masłowego, który poważnie ograniczy spożycie zwierząt gospodarskich.
  • Organizmy Clostridium, które powodują takie rzeczy, jak listerioza lub zatrucie jadem kiełbasianym, mogą powstawać z kiszonki o wysokiej wilgotności. Stanowi to zagrożenie dla wszystkich zwierząt gospodarskich, zwłaszcza koni.
  • Dodatkowym problemem jest zamarzanie w miesiącach zimowych, ponieważ powoduje nadmierne zawilgocenie kiszonki, co utrudnia rozładunek.

• Jeśli sieczkarnia zostanie podłączona, nie wychodź z niej, gdy maszyny nadal pracują, aby samodzielnie ją odłączyć. Ludzie zginęli, próbując odłączyć maszyny, które nie zostały wyłączone. Istnieje ustawienie, które pozwala na odwrócenie rolek odbierających w celu zdalnego odłączenia maszyny.

  Jeśli to nie zadziała, całkowicie wyłącz wszystkie maszyny (żadne silniki nie pracują lub wciąż obracają się WOM) przed aktywnym wejściem i odłączeniem urządzenia od sieci.