Przekaźniki są urządzeniami dyskretnymi (w przeciwieństwie do układów scalonych), które umożliwiają sterowanie obwodem o znacznie większej mocy za pomocą sygnału logicznego o niskiej mocy. Przekaźnik izoluje obwód dużej mocy, pomagając chronić obwód niższej mocy, zapewniając małą cewkę elektromagnetyczną do sterowania obwodu logicznego. Możesz dowiedzieć się, jak testować przekaźniki cewkowe i półprzewodnikowe.
Kroki
Metoda 1 z 3: Pierwsze kroki
Krok 1. Zapoznaj się ze schematem przekaźnika lub arkuszem danych
Przekaźniki mają dość standardowe konfiguracje pinów, ale najlepiej jest przeszukać karty katalogowe, aby dowiedzieć się więcej o liczbie pinów od producenta, jeśli są dostępne. Zazwyczaj będą one drukowane na przekaźniku.
- Informacje o wartościach znamionowych prądu i napięcia, konfiguracjach pinów i inne informacje, które są czasami dostępne w arkuszach danych, będą nieocenione w testowaniu i wyeliminują większość błędów związanych z testowaniem. Możliwe jest losowe testowanie pinów bez znajomości konfiguracji pinów, ale jeśli przekaźnik jest uszkodzony, wyniki mogą być nieprzewidywalne.
- Niektóre przekaźniki, w zależności od ich wielkości, mogą również mieć tę informację nadrukowaną bezpośrednio na korpusie przekaźnika.
Krok 2. Wykonaj podstawową kontrolę wzrokową przekaźnika
Wiele przekaźników ma przezroczystą plastikową powłokę zawierającą cewkę i styki. Widoczne uszkodzenia (topienie, czernienie itp.) pomogą zawęzić problem.
Większość nowoczesnych przekaźników ma diodę LED, która informuje, czy są w stanie aktywnym (ON). Jeśli to światło jest wyłączone i masz napięcie sterujące na zaciskach przekaźnika lub cewki (zazwyczaj A1[linia] i A2 [wspólny]), możesz spokojnie założyć, że przekaźnik jest zły
Krok 3. Odłącz źródło zasilania
Wszelkie prace elektryczne należy wykonywać przy odłączonych wszystkich źródłach zasilania, w tym akumulatorach i napięciu sieciowym. Należy szczególnie uważać na kondensatory w obwodzie, ponieważ mogą one utrzymywać ładunek przez dłuższy czas po odłączeniu źródła zasilania. Nie zwieraj zacisków kondensatora w celu rozładowania.
Najlepiej jest sprawdzić lokalne przepisy przed wykonaniem jakichkolwiek prac elektrycznych, a jeśli czujesz się niepewnie, zostaw to profesjonalistom. Praca przy bardzo niskim napięciu zwykle nie podlega tym wymaganiom, ale nadal ważne jest, aby być bezpiecznym
Metoda 2 z 3: Testowanie przekaźników cewek
Krok 1. Określ wymagania cewki przekaźnika
Numer części producenta powinien być podany na obudowie przekaźnika. Sprawdź odpowiedni arkusz danych i określ wymagania dotyczące napięcia i prądu cewki sterującej. Może to być również wydrukowane w przypadku większych przekaźników.
Krok 2. Sprawdź, czy cewka sterująca jest zabezpieczona diodą
Dioda wokół bieguna jest często używana do ochrony obwodów logicznych przed uszkodzeniem z powodu skoków szumów. Dioda zostanie pokazana na rysunkach jako trójkąt z paskiem w poprzek jednego z narożników trójkąta. Pręt zostanie podłączony do wejścia lub połączenia dodatniego cewki sterującej.
Krok 3. Oceń konfigurację styków przekaźnika
Będzie to również dostępne w arkuszu danych producenta lub może być wydrukowane w przypadku większych przekaźników. Przekaźniki mogą mieć jeden lub więcej biegunów, wskazanych na rysunkach przez przełącznik pojedynczej linii podłączony do wtyku przekaźnika.
- Każdy biegun może mieć styk normalnie otwarty (NO) i lub normalnie zamknięty (NC). Rysunki wskażą te styki jako połączenia z pinem na przekaźniku.
- Rysunki przekaźników pokażą, że każdy biegun albo dotyka szpilki, co wskazuje na styk NC, albo nie dotyka szpilki, co wskazuje na styk NO.
Krok 4. Sprawdź stan braku zasilania styków przekaźnika
Użyj multimetru cyfrowego (DMM) do sprawdzenia rezystancji między każdym biegunem przekaźnika a odpowiednimi stykami NC i NO dla tego bieguna. Wszystkie styki NC powinny wskazywać 0 omów na odpowiednim biegunie. Wszystkie styki NO powinny odczytywać nieskończoną rezystancję z odpowiedniego bieguna.
Krok 5. Zasil przekaźnik
Użyj niezależnego źródła napięcia odpowiedniego do wartości znamionowej cewki przekaźnika. Jeżeli cewka przekaźnika jest zabezpieczona diodą, należy upewnić się, że niezależne źródło napięcia jest podłączone z odpowiednią polaryzacją. Posłuchaj kliknięcia, gdy przekaźnik jest pod napięciem.
Krok 6. Sprawdź stan pod napięciem styków przekaźnika
Użyj multimetru cyfrowego (DMM) do sprawdzenia rezystancji między każdym biegunem przekaźnika a odpowiednimi stykami NC i NO dla tego bieguna. Wszystkie styki NC powinny odczytywać nieskończoną rezystancję do odpowiedniego bieguna. Wszystkie styki NO powinny wskazywać 0 omów na odpowiednim biegunie.
Metoda 3 z 3: Testowanie przekaźników półprzewodnikowych
Krok 1. Użyj omomierza do sprawdzenia przekaźników półprzewodnikowych
Gdy przekaźniki półprzewodnikowe zaczynają się zwierać, prawie zawsze ulegną awarii. Przekaźniki półprzewodnikowe powinny być sprawdzane omomierzem przez normalnie otwarte (NO) zaciski, gdy zasilanie sterujące jest wyłączone.
Przekaźniki powinny być otwarte, przełączone w stan OL i zamknięte (0,2, wewnętrzna rezystancja omomierza) po podaniu zasilania sterującego
Krok 2. Użyj multimetru w trybie testu diody, aby potwierdzić swoje wyniki
Możesz dodatkowo potwierdzić, że przekaźnik jest zły, biorąc multimetr, testując diodę i sprawdzając A1(+) i A2(-). Miernik przyłoży niewielkie napięcie, aby półprzewodnik przewodził i odczytał to napięcie na ekranie. Spowoduje to sprawdzenie (zwykle NPN) tranzystora od bazy (P) do… emitera.
Jeśli jest zły, miernik odczyta 0 lub OL, ale jeśli przekaźnik jest dobry, odczyta 0,7 dla tranzystora krzemowego (które prawie wszystkie są) lub 0,5 dla tranzystora germanowego (które są stosunkowo rzadkie, ale nie niespotykane)
Krok 3. Utrzymuj SSR w chłodzie
Przekaźniki półprzewodnikowe są łatwe w rozwiązywaniu problemów, tanie w wymianie i mają długą żywotność, jeśli pozostają chłodne. Zazwyczaj nowe przekaźniki są dostarczane w pakietach na szynę DIN i mocowaniach blokowych.
