Ballada to wiersz lub piosenka, która opowiada historię. Powinien mieć fabułę, postacie i fabułę. Możesz napisać balladę na zajęcia lub jako zabawne wyzwanie pisarskie. Zacznij od burzy mózgów pomysłów na balladę. Następnie stwórz szkic ballady, który ma mocną fabułę, a także rym i powtórzenia. Następnie możesz doszlifować balladę i ustawić ją na muzykę, aby móc podzielić się nią z innymi.
Kroki
Część 1 z 3: Pomysły na burzę mózgów
Krok 1. Pomyśl o niezapomnianym wydarzeniu lub opowieści
Ballada może być również przesadą lub fabularyzacją pamiętnego wydarzenia, które ci się przydarzyło. Może masz zabawną historię z czasów, gdy byłeś nastolatkiem, a może masz dobrą rodzinną opowieść, którą chciałbyś opowiedzieć ze swojej perspektywy.
Na przykład możesz napisać balladę o duchu, który nawiedza członka twojej rodziny lub możesz napisać o tym, jak wymknąłeś się z kimś, gdy byłeś nastolatkiem
Krok 2. Spójrz na bieżące wydarzenia
Wiele ballad skupia się na ważnym wydarzeniu w wiadomościach lub mediach. Przeglądaj wiadomości w Internecie lub przeglądaj nagłówki w lokalnej gazecie. Poszukaj aktualnego wydarzenia, które brzmi jak fascynująca lub dziwna historia i użyj go jako materiału źródłowego do swojej ballady.
Na przykład możesz znaleźć historię o młodej kobiecie sądzonej za zabicie ojca w samoobronie. A może trafiłeś na artykuł o uchodźcy w obozie dla uchodźców, próbującym ułożyć sobie lepsze życie
Krok 3. Przeczytaj przykłady ballad
Możesz czytać ballady w formie wiersza i piosenki. Sprawdź online i w lokalnej bibliotece drukowane ballady. Szukaj w Internecie lub w lokalnym sklepie muzycznym nagrań ballad w formie piosenki. Możesz spojrzeć na:
- „Szron starożytnego marynarza” Samuela Taylora Coleridge'a
- „La Belle Dame Sans Merci” Johna Keatsa
- „Ballada w A” Cathy Park Hong
- „Maude Claire” Christiny Rossetti
- „Ballada o Księżycu Księżyc” Federico Garcii Lorca
- „Samotna śmierć Hattie Carroll” Boba Dylan
Część 2 z 3: Tworzenie szkicu Ballady
Krok 1. Śledź strukturę ballady
Większość ballad składa się z czterech czterowierszowych zwrotek. Pierwsze dwie linie będą się rymowały, a trzecia nie, tworząc schemat rymów ABCD. Możesz także wypróbować schemat rymów, w którym druga i czwarta linia rymuje się, a trzecia nie, tworząc schemat rymów ABXB.
Możesz także spróbować napisać ośmiowierszowe zwrotki, jeśli wolisz, i stworzyć własny schemat rymowania ballady. Współczesne ballady często mają dłuższe zwrotki i luźniejszy schemat rymów
Krok 2. Przedstaw głównego bohatera czytelnikowi
Pierwsza linijka ballady jest ważna, ponieważ wciąga czytelnika w opowieść. Przedstaw swojego głównego bohatera lub postacie w pierwszym wierszu.
- Na przykład w „Samotnej śmierci Hattie Carroll” Boba Dylana pierwsza linia przedstawia dwóch głównych bohaterów opowieści: „William Zanzinger zabił biedną Hattie Carroll”.
- W „La Belle Dame Sans Merci” Johna Keatsa pierwsza linijka zwraca się do głównego bohatera opowieści z pytaniem: „O cóż ci może, rycerzu zbrojnym…”.
Krok 3. Ogranicz liczbę drobnych znaków
Trzymaj się maksymalnie od jednego do dwóch głównych bohaterów i jednego lub dwóch drugorzędnych postaci tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne. Ballada powinna skupiać się na kluczowych szczegółach jednej historii z małym zestawem postaci, a nie na wielu głównych bohaterach i wątkach jednocześnie.
- Na przykład w „Samotnej śmierci Hattie Carroll” Boba Dylana występuje dwóch głównych bohaterów, William Zanzinger i Hattie Carroll. Wspomniane są również pomniejsze postacie, takie jak policjanci i sędzia.
- W „La Belle Dame Sans Merci” Johna Keatsa występują dwie główne postacie, rycerz broni i piękna dama, czyli kobieta.
Krok 4. Użyj zapadającej w pamięć linii jako refrenu
W typowej balladzie refren jest trzecią lub czwartą linią zwrotki, która powtarza się w całym utworze. Refren powinien nawiązywać do reszty ballady i zawierać mocne obrazy, które utkwią w umyśle czytelnika.
- Na przykład w „The Rime of the Ancient Mariner” Coleridge’a refren jest wariacją na temat wiersza „The bright-eyed Mariner”.
- W „The Lonesome Death of Hattie Carroll” Boba Dylana refren pojawia się na końcu każdej zwrotki i ma kilka linijek: „Ale ty, który filozofujesz, hańbisz i krytykujesz wszystkie lęki/Zdejmij szmatę z twarzy/Teraz nie czas na twoje łzy”.
Krok 5. Dołącz rym i powtórzenie
Postępuj zgodnie z ustalonym schematem rymowania w każdej zwrotce. Powtórz niektóre słowa lub frazy w balladzie. Użyj prostego języka opisowego, aby stworzyć poczucie rytmu w wierszu.
Na przykład w „The Rime of the Ancient Mariner” Coleridge'a mówca powtarza w balladzie słowa takie jak „oko” i „Mariner”: „Trzyma go swoim błyszczącym okiem-/Gość weselny stał nieruchomo, /I słucha jak trzyletnie dziecko: / Marynarz ma swoją wolę
Krok 6. Użyj dialogu w balladzie
Niech twoi bohaterowie przemówią w balladzie, używając cudzysłowów wokół swojej mowy. Dialog powinien być krótki i zwarty. Podaj tylko najistotniejsze szczegóły myśli postaci w dialogu.
Na przykład w „The Rime of the Ancient Mariner” Coleridge’a marynarz opowiada gościom weselnym historię przebywania na morzu w kilku zwrotkach ballady: „Statek był wiwatowany, port oczyszczony / Wesoło, że zrzuciliśmy / Poniżej Kirk, poniżej wzgórza / Poniżej szczytu latarni morskiej.”
Krok 7. Buduj do punktu kulminacyjnego lub realizacji
Jak każda dobra historia, ballada powinna mieć początek, środek i koniec, z mocnym punktem kulminacyjnym lub realizacją w drugiej połowie wiersza. Punktem kulminacyjnym może być najbardziej dramatyczna rzecz, jaka przytrafiła się mówcy lub głównemu bohaterowi. Może to być również moment, w którym główny bohater zdaje sobie sprawę z realiów swojej sytuacji.
Na przykład w „La Belle Dame Sans Merci” Johna Keatsa punkt kulminacyjny pojawia się w dziesiątej zwrotce, gdy rycerz broni uświadamia sobie, że jest uwięziony przez piękną damę: „Widziałem też bladych królów i książąt, / Blady wojownicy, śmiertelnie bladzi byli wszyscy: / Wołali - La Belle Dame sans Merci / Jesteś w niewoli
Krok 8. Miej potężną ostatnią zwrotkę
Ostatnia zwrotka ballady powinna podsumować kluczowy temat lub ideę utworu. Powinien pozostawić czytelnika z mocnym obrazem lub podsumować sekwencję wydarzeń. Może również zmienić lub zakręcić wydarzenia w balladzie, zmuszając czytelnika do ponownego rozważenia oryginalnych wydarzeń.
Na przykład w „La Belle Dame Sans Merci” Johna Keatsa ballada kończy się odpowiedzią rycerza broni na pytanie zadane mu w pierwszej zwrotce po ujawnieniu, że obudził się z zaklęcia belle dame, choć teraz żyje samotnie w martwym świecie: „I dlatego tu przychodzę, / Samotny i blado wałęsający się, / Choć turzyca uschła od jeziora, / A ptaki nie śpiewają”
Część 3 z 3: Polerowanie Ballady
Krok 1. Przeczytaj na głos balladę
Gdy skończysz szkic ballady, przeczytaj ją sobie na głos. Posłuchaj rymu, powtórzeń i rytmu. Upewnij się, że ballada opowiada historię w jasny, zwięzły sposób. Zwróć uwagę na niezręczne lub długie kręte linie. Dostosuj je, aby były łatwe do naśladowania i zrozumienia.
Powinieneś także przeczytać balladę na głos, aby wyłapać wszelkie błędy ortograficzne, gramatyczne lub interpunkcyjne
Krok 2. Pokaż balladę innym
Poproś przyjaciół, rówieśników lub członków rodziny, aby przeczytali balladę. Zapytaj ich, czy uważają, że ballada jest interesująca i łatwa do naśladowania. Sprawdź, czy ballada brzmi rytmicznie i lirycznie.
Bądź otwarty na konstruktywne opinie innych, ponieważ poprawi to tylko twoją balladę
Krok 3. Ustaw balladę na muzykę
Tradycyjnie ballady są wypowiadane lub śpiewane na głos do muzyki. Możesz ustawić balladę na muzykę instrumentalną, która została już nagrana i ma rytm, który pasuje do utworu. Możesz też grać na gitarze akustycznej, czytając na głos balladę, lub próbując ją na głos zaśpiewać.
Możesz również spróbować użyć instrumentów smyczkowych, takich jak wiolonczela, harfa lub skrzypce, aby akompaniować balladzie
Przykładowe ballady
Przykładowa ballada o naturze
Przykładowa ballada o osobie
Przykładowa ballada o wydarzeniu
