Trzymaj kostkę gitarową (lub „plektrum”) między kciukiem a palcem wskazującym. Chwyć go na tyle mocno, aby uderzyć w struny, ale nie na tyle mocno, żeby był sztywny. Niech kilof szczotkuje strunę, ale nie próbuj "nabierać" struny. Wybierz odpowiedni dla siebie rozmiar kostki, przećwicz prawidłowy sposób układania rąk na gitarze oraz ćwicz brzdąkanie i szarpanie, aż będziesz w stanie wygenerować czysty dźwięk.
Kroki
Metoda 1 z 3: Trzymanie kilofa
Krok 1. Chwyć kilof w brzdąkającą dłoń
Większość ludzi najwygodniej jest brzdąkać i szarpać gitarę dominującą ręką, podczas gdy niedominującą ręką palcuje określone nuty i akordy. Trzymaj gitarę, wchodź w interakcję z nią i wypracuj chwyt, który jest wygodny.
- Umieść swoją niedominującą „rękę palcową” wzdłuż gryfu gitary, kciukiem przytrzymując tył gryfu i palcami opierając się na strunach. Sznurki powinny być skierowane w tył, mniej więcej prostopadle do podłoża. Oprzyj korpus gitary na kolanie lub użyj paska na ramię, aby grać na stojąco.
- Oprzyj rękę na górnej części gitary – zakrzywionej krawędzi wzdłuż najwęższej krawędzi korpusu – i opuść rękę, aby oprzeć się na strunach. Jeśli używasz gitary akustycznej, oprzyj palce na strunach nad uchwytem; jeśli używasz gitary elektrycznej, oprzyj palce na strunach między ostatnim progiem a drążkiem.
Krok 2. Trzymaj kilof między kciukiem a palcem wskazującym
Przykryj palcami mniej więcej połowę kilofa – niektóre kilofy są uformowane z rowkiem wskazującym, gdzie powinien pasować kciuk i palec wskazujący. Używaj mocnego uchwytu, ale na tyle luźnego, aby końcówka kilofa mogła się wygiąć. Nie trzymaj kilofa zbyt luźno, bo może wypaść ci z ręki.
Krok 3. Znajdź uchwyt, który Ci odpowiada
Nie ma "właściwego" lub "złego" sposobu trzymania kostki gitarowej, ale istnieją pewne uchwyty, które podkreślają kontrolę, ton i wygodę. Rozważ metodę „O”, metodę „szczypta” i metodę „pięści”.
- Użyj metody "O". Trzymaj kilof między opuszką kciuka a bokiem palca wskazującego i uformuj palce w wydłużony kształt „O”. Ten chwyt równoważy kontrolę i ton.
- Użyj metody „szczypta”. Trzymaj kilof między opuszką kciuka a opuszką palca wskazującego. Ta metoda może być najlepsza dla tych, którzy używają cieńszych kilofów i spędzają większość czasu na brzdąkaniu.
- Użyj metody „pięści”. Trzymaj kilof między pierwszym stawem kciuka (poniżej opuszki) a bokiem zawiniętego palca wskazującego, w pobliżu pierwszego stawu. Ta metoda jest często preferowana przez graczy bluegrass i może być najlepsza w przypadku ciężkich typów.
Krok 4. Obróć nadgarstek w kierunku gitary
Płaska końcówka kilofa powinna delikatnie spoczywać na strunie, a dłuższy bok kostki powinien być jak najbardziej prostopadły do struny. Kąt nadgarstka jest kluczowy w procesie kostkowania: grając na gitarze, nie dłubisz palcami, ale nadgarstkiem. Poruszaj nadgarstkiem w górę iw dół, aby brzdąkać i wybierać riffy, solówki i smyczki.
Krok 5. Oczyść struny, nie zgarniaj ich
Użyj kostki do szczotkowania powierzchni strun: nie tak delikatnie, aby dźwięk był słaby, ale nie tak szorstko, aby chwycić strunę w kostkę. Bądź stanowczy, ale delikatny. Staraj się pracować z instrumentem, zamiast narzucać mu swoją wolę.
- Bądź płynny i nie chwytaj zbyt mocno swojej kostki. Musisz być luźny i elastyczny we wszystkich swoich ruchach. Jeśli jesteś zbyt sztywny, twoja kostka również zabrzmi sztywno i poza rytmem.
- Kiedy brzdąkasz, możesz trzymać nadgarstek dość sztywny, gdy przesuwasz kostkę po strunach. Ostatecznie technika palca i nadgarstka jest tylko narzędziem umożliwiającym płynną grę. Kiedy znajdziesz metodę, która jest wygodna, buduj na niej.
Metoda 2 z 3: Techniki zbierania
Krok 1. Uderz na gitarze luźnym nadgarstkiem i łokciem
Strums to pełne, wielostrunowe dźwięki, które stanowią integralną część większości rytmów gitarowych. Trzymaj kilof między kciukiem a palcem wskazującym i delikatnie oprzyj czubek kilofa na najgrubszej, najwyższej strunie (zwykle nastrojonej na E). Posmaruj czubkiem kostki wzdłuż strun, od najgrubszej do najcieńszej, i upewnij się, że uderzasz każdą strunę po drodze. Brzmienie szybko, aby zamazać nuty razem i powoli, aby wymówić każdy ton; delikatnie brzdąkaj, aby uzyskać cichszy akord, i zastosuj większy nacisk, aby uzyskać głośniejszy dźwięk.
- Możesz brzdąkać w górę i w dół (wysokie, cienkie struny do niskich, grubych strun) lub w dół (niskie, grube struny do wysokich, cienkich). Możesz zagrać dowolną sekcję strun (powiedzmy 2-4 lub otwórz G, aby otworzyć E), aby uzyskać pożądany efekt.
- Staraj się trzymać określone struny, aby tworzyć akordy podczas brzdąkania. Brzmienie jest wszechstronną częścią repertuaru każdego gitarzysty, a im lepsze się stanie, tym czystsze będą Twoje struny. Upewnij się, że trzymasz mocno struny, kiedy grasz nutami i akordami, i nie zniechęcaj się, jeśli akordy na początku wyjdą wyciszone i niechlujne. Buduj siłę palców i ćwicz dalej.
- Znowu: cieńsze kosteczki generalnie powodują łagodniejsze, cichsze bicie, a grubsze kosteczki generalnie generują cięższe, mocniejsze brzdąkanie.
Krok 2. Zerwij swoją gitarę
Czasami będziesz chciał szarpać tylko jedną strunę na raz, niezależnie od tego, czy grasz prostą melodię, czy po prostu podkreślasz pojedynczą nutę z dłuższego akordu. Oprzyj czubek kostki na strunie tak, jakbyś brzdąkał, ale uderzaj tylko w pojedynczą strunę. Uderz w strunę kostką, ale ostro odciągnij kostkę od szyjki gitary, aby przypadkowo nie uderzyć w inne struny.
- Możesz utrzymać akord uformowany z niedominującą ręką na gryfie gitary, a następnie wybrać z tego akordu pojedynczą nutę – lub kilka kolejnych nut. Staraj się zachować „formy” akordów podczas przechodzenia między strunami i szarpnięciami, aby nie trzeba było tak dramatycznie przesuwać ręki niedominującej.
- Wyrywanie nuty czyni ją bardziej wyraźną. Zwłaszcza na instrumentach akustycznych możesz nie być w stanie osiągnąć tej samej głośności lub „ciężaru” za pomocą szarpnięcia, co w instrumencie elektrycznym. Użyj szarpnięć, aby zrobić miejsce między strunami.
Krok 3. Naprzemienne podnoszenie i opuszczanie, aby uzyskać szybkość, precyzję i dokładność
Podobnie jak w przypadku brzdąkania, możesz szarpać w górę lub w dół. Spróbuj stworzyć płynność między pociągnięciami: szarpnij, brzdąkaj w górę, brzdąkaj w dół, szarpnij. Spraw, aby gra była wydajna - dwukrotne brzdąkanie zajmuje więcej czasu (powracanie w międzyczasie) niż uderzanie w dół, a następnie powrót.
Metoda 3 z 3: Wybór pick
Krok 1. Wybierz swój dźwięk
Większość marek kilofów sprzedawana jest według grubości: często są one oznaczone jako „cienki”, „średni” lub „gruby”, wraz z wymiarem milimetrowym. Większość plastikowych kostek gitarowych jest dostępna w rozmiarach od 0,4 milimetra (mm) do 3 mm. Spróbuj zacząć od średniego kilofa o grubości od 0,60 do 0,80 milimetra.
- Cienkie picki zwykle wahają się od 0,40 do 0,60 mm. Najlepiej nadają się do akustycznego brzdąkania i innych sytuacji, w których chcesz uzyskać wysokie tony. Cienkie kostki są często używane do wypełniania rytmów i średnich tonów w piosenkach rockowych, popowych i country; jednak brakuje im wagi do rockowego rytmu i prowadzenia.
- Średnie picki wahają się od 0,60 do 0,80 mm. Jest to najpopularniejsza grubość kostki: to dobre połączenie sztywności i elastyczności, które sprawdza się równie dobrze w przypadku rytmów akustycznych, jak i potężnych solówek. Średnie kostki nie są idealne do brzęczącego brzdąkania ani mocnych linek prowadzących, ale są wszechstronne.
- Cięższe kostki – w rzeczywistości wszystko grubsze niż 0,80 mm – generują cięższy dźwięk. Na dolnym końcu tego zakresu nadal będziesz miał wystarczającą elastyczność do chrupiących rytmów, ale będziesz mieć również jędrność, której potrzebujesz do pełnych arpeggio akordów i grubych linii wiodących. Na grubszym końcu tego zakresu, powyżej 1,5 mm, uzyskasz coraz czystsze, łagodniejsze, cieplejsze odcienie. Twoje brzmienie stanie się głębsze, bardziej dociążone: najgrubsze kostki, od 1,5 do 3 mm, są używane przez gitarzystów jazzowych i metalowych.
Krok 2. Rozważ wybór materiałów
Większość tanich kostek gitarowych jest wykonana z plastiku, a to powinno odpowiadać twoim celom na początku, gdy ustalasz podstawy. Nie martw się, jeśli zużyjesz krawędzie plastikowego kilofa; po prostu użyj innego wyboru.
- Możesz również znaleźć cięższe kostki gumowe lub metalowe, które są przeznaczone do ćwiczeń lub do określonych stylów gry. Rozważ użycie metalowego picka, aby uzyskać wyższy dźwięk, lub gumowego picka, aby uzyskać grubszy, cięższy dźwięk.
- Jeśli nie jesteś pewien, wypróbuj kilka stylów wyboru przed zatwierdzeniem. Kostki do gitary można znaleźć w większości sklepów muzycznych, niektórych butikach z kulturą muzyczną i w Internecie. Wypróbuj propozycje znajomych i zanotuj grubość, markę i materiał. Dowiedz się, co działa dla Ciebie: wybór to osobisty wybór.
Krok 3. Użyj wyspecjalizowanych kostek do niektórych instrumentów
Grający na banjo nie używają tradycyjnych kostek gitarowych - używają kostek palcowych (innych niż skubanie gołymi palcami), które przypinają się do czubków palców, aby ułatwić skubanie. Jeśli używasz banjo finger-pick, rozważ odwiedzenie strony internetowej poświęconej technikom banjo lub wypytanie w sklepie muzycznym. Ogólnie rzecz biorąc, banjo finger-pick ślizga się po czubkach palca wskazującego, środkowego i serdecznego, z ostrym „pickiem” przypominającym paznokieć zakrzywionym do tyłu od opuszki palca nad paznokciem.
Krok 4. Rozważ naukę skubania gołymi palcami
Wielu gitarzystom na początku łatwiej jest użyć plastikowej kostki. Czubki palców mogą stać się surowe, jeśli spróbujesz skubać lub brzdąkać bez kostki, ale może się okazać, że skubanie palcami znacznie poprawia zakres i szybkość podczas grania złożonych melodii.
- Jeśli spróbujesz grać kostką, a później przełączysz się na wybieranie palcami, odzyskanie zręczności, do której jesteś przyzwyczajony, może zająć od kilku tygodni do kilku miesięcy. Rozważ rozpoczęcie od wybierania palcami, jeśli uważasz, że w pewnym momencie zmienisz.
- Opuszkami palców podbijaj w górę (struny od wysokich do niskich) i paznokciami palców do podbijania (struny od niskich do wysokich). Użyj kilku palców, aby brzdąkać, aby uzyskać pełniejszy dźwięk.
- Ćwicz, ćwicz, ćwicz. Jeśli jesteś zaangażowany w naukę wybierania palcami, nie „oszukuj” i używaj plastikowego kilofa. Wykorzystaj każdą okazję, aby poprawić swoją technikę. Graj riffy i piosenki powoli, przez cały czas i buduj swoją szybkość.
- Kiedy staniesz się szybszy i pewniejszy w ćwiczeniu skubania palcami, spróbuj szarpać dwie struny na raz – lub nawet trzy. Używaj palców, aby tworzyć złożone melodie.
