Karuta to powszechna karta w Japonii. W tę grę tradycyjnie gra się od setek lat w Japonii, sięgając czasów najsłynniejszych japońskich dynastii. To dobra gra dla dzieci, które są zbyt małe, aby zrozumieć bardziej skomplikowane zasady gry, a także dla dorosłych, którzy chcą się dobrze bawić i poprawić swoje umiejętności językowe. Dzięki kilku prostym zakupom i odrobinie praktyki będziesz na dobrej drodze do nauki zabawnej gry karcianej znanej jako karuta!
Kroki
Część 1 z 3: Przygotowanie do gry w Karuta
Krok 1. Kup karty, których chcesz użyć
Tradycyjne karty karuta występują w dwóch formach: yomifuda i torifuda. Yomifuda, czyli „karty do czytania”, to karty z informacjami (wskazówkami) napisanymi na nich po japońsku. Torifuda lub „karty do chwytania” to karty z pisemnymi japońskimi informacjami dotyczącymi kart ze wskazówkami. Zarówno yomifuda, jak i torifuda występują w taliach po 100 kart. Aby zagrać, będziesz potrzebować jednej talii kart yomifuda i jednej talii kart torifuda.
- Można je kupić na popularnych stronach, takich jak Amazon i/lub Ebay, a także w tradycyjnych japońskich sklepach specjalistycznych.
- Karuta to świetny czas na poprawę umiejętności czytania i mówienia po japońsku. Jeśli jednak nie znasz japońskiego i nie jesteś zainteresowany jego nauką, możesz znaleźć wersje w języku, którym mówisz.
- Jeśli tak zdecydujesz, możesz również całkowicie uniknąć kart karuta i zastąpić je tradycyjnymi taliami kart do gry. Ponieważ zestawy składają się z 52 talii, będziesz potrzebować jednej talii kart do gry, aby zastąpić „karty do czytania” i jednej talii, aby zastąpić „karty do chwytania”.
Krok 2. Wybierz swoją matę tatami
Mata tatami to tradycyjny mały dywanik często używany podczas ceremonii. Podczas gry w karutę każdy z graczy układa swoje ciało na macie. Maty tatami w stylu japońskim można znaleźć w sklepach internetowych lub w japońskich sklepach specjalistycznych. Możesz jednak również zastąpić dywan czymś szerzej dostępnym, takim jak mały dywanik lub mata do jogi.
- Pamiętaj, że do gry nie są potrzebne dywaniki. Tradycyjnie uważa się, że twórcy gry grali na matach tatami. Używanie mat w dzisiejszej grze jest głównie ze względów estetycznych, aby poczuć się, jakbyś grał w naprawdę starożytną grę.
- Jeśli kupujesz lub przycinasz własny dywan, upewnij się, że jest wystarczająco duży, aby zakryć kolana, podudzia i stopy, ponieważ będziesz się na nich pochylać podczas gry. Jeśli zamierzasz kupić wstępnie przyciętą matę, zmierz odległość od kolan do stóp przed dokonaniem jakichkolwiek zakupów.
Krok 3. Oczyść miejsce do gry
Będziesz potrzebować co najmniej miejsca 4x6 stóp, aby rozłożyć karty i ustawić ciała obu graczy. Normalny stół kuchenny będzie działał dobrze, jeśli siedzisz na krzesłach, a nie na podłodze. Jeśli używasz podłogi, jak to się zwykle robi, upewnij się, że przestrzeń jest wolna, aby mieć dużo miejsca.
- Niezależnie od tego, czy użyjesz podłogi, czy stołu, obie muszą zostać wcześniej wyczyszczone. Oznacza to odkurzanie dywanu i wycieranie stołu kuchennego. Nie chcesz, żeby twoje ciała ani karty się pobrudziły.
- Pamiętaj, że będziesz również potrzebować miejsca dla czytelnika. Należy pamiętać, że czytelnik musi znajdować się w równej odległości od obu graczy, więc oczyszczone miejsce faworyzujące jednego gracza nie wystarczy.
Krok 4. Znajdź i wybierz czytnik
Chociaż możesz mieć kogoś innego do zabawy, potrzebujesz trzeciej osoby. Ta osoba będzie czytać karty „czytania” i mówić to, co mówią. Ta osoba może być przyjacielem lub krewnym. Powinni mieć wyraźny głos i nie mieć zakorzenionego zainteresowania. Jeden z graczy nie może być czytelnikiem, ponieważ dałoby mu to wyraźną przewagę nad drugim graczem.
Poinformuj potencjalnego czytelnika, że tradycyjny mecz trwa tylko 5-10 minut. Jeśli gracze chcą zagrać tylko raz, czytelnik nie będzie musiał poświęcać dużo czasu w ciągu dnia
Część 2 z 3: Przygotowanie gry
Krok 1. Potasuj i rozdaj karty „chwytające”
Aby uzyskać więcej informacji na temat tasowania talii kart, odwiedź ten link: Jak przetasować i przetasować most. Po przetasowaniu kart daj talię czytnikowi. Czytnik rozda karty, dając każdemu z graczy po jednej karcie, aż każdy z graczy będzie miał 25 kart. Pozostałe 50 kart w talii kart „chwytających” nie zostanie wykorzystanych.
Uwaga: Jeśli używasz talii zwykłych kart do gry, karty „chwytające” i „czytające” są takie same. Użyj zwykłej talii kart do gry, potasuj je i daj każdemu graczowi 26 kart
Krok 2. Potasuj karty „czytania”
Aby dowiedzieć się, jak tasować, odwiedź: Jak tasować i tasować mostek. Po przetasowaniu kart czytelnik bierze talię i kładzie ją zakrytą obok siebie. W grze używa się wszystkich 100 kart do czytania, więc nie ma powodu, aby ich odrzucać.
Uwaga: Jeśli używasz talii zwykłych kart do gry, „chwytanie” i „czytanie kart” są takie same. Potasuj jedną talię kart do gry (bez jokerów) i umieść je obok czytnika, jak wspomniano powyżej
Krok 3. Odwróć karty „chwytające”
Każdy gracz odwróci swoje 25 „chwytających” kart, tak aby były odkryte. Następnie każdy gracz ułoży karty tak, aby były w trzech, mniej więcej równych rzędach. Zwykle używane są rzędy 8, 8 i 9. Każdy rząd powinien mieć odstęp 1 cm między nimi.
- Karty nie powinny przekraczać rozmiaru maty tatami lub z grubsza 87 cm szerokości.
- Terytorium każdego przeciwnika nie powinno znajdować się dalej niż 3 cm od siebie.
Krok 4. Ustaw swoje pozycje ciała
Każdy gracz powinien usiąść lub przykucnąć (obaj powinni robić to samo). Powinny znajdować się nie bliżej niż 1 stopę od swojego terytorium. Pozycja każdego gracza powinna być również w równej odległości od pozycji czytelnika.
Krok 5. Zapamiętaj pozycję każdej z kart „chwytających”
Każdy gracz ma 15 minut na zapamiętanie pozycji chwytających kart. Uwaga: podczas gry będziesz musiał dotykać kart na swoim terytorium, a także kart na terytorium przeciwnika. Pamiętaj, aby zapamiętać zarówno karty przeciwnika, jak i własne.
Część 3 z 3: Granie w Karuta
Krok 1. Powiedz, co mówi pierwsza karta do czytania
Czytnik podnosi górną kartę do czytania z talii kart do czytania. Czytelnik mówi wtedy głośno, powoli i wyraźnie, co mówi karta. Ta karta jest następnie odrzucana. Czytnik czeka następnie, aż gracze dotkną jednej z chwytających kart, aby kontynuować grę.
Jeśli używasz zwykłych kart do gry, przeczytaj typ karty. Na przykład „As pik”
Krok 2. Dotknij jednej z kart chwytających
Gdy czytelnik określi, co znajdowało się na odczytanej karcie, nadchodzi tura graczy. Zadaniem graczy jest znalezienie karty chwytającej, która odpowiada wskazówce podanej na karcie do czytania. Prawidłowa karta chwytająca może być po twojej stronie lub po stronie twojego przeciwnika. W momencie, gdy zobaczysz kartę, dotknij jej, zanim dotknie jej przeciwnik.
Jeśli używasz zwykłych kart do gry, znajdź kartę do gry, która pasuje do karty do czytania. Na przykład, jeśli czytelnik wywoła „As pik”, znajdź asa pik
Krok 3. Zachowaj kartę, którą dotknąłeś jako pierwszy
Gracz, który jako pierwszy dotknie właściwej karty, otrzymuje punkt. Umieszcza kartę obok nich, z dala od pola gry. W trakcie gry utworzysz stos kart. Każda z kart jest warta jeden punkt.
Krok 4. Ukaraj graczy
Jeśli gracz dotknie karty, która nie jest właściwą kartą, traci swoją następną turę. Muszą położyć ręce na głowie, gdy rozpocznie się następna tura. Tracisz także następną turę, jeśli czytelnik złapie cię na innej pozycji. Może to oznaczać, że się pochylasz, podczas gdy przeciwnik siedzi prawidłowo.
Krok 5. Powtórz poprzednie kroki
Czytnik podnosi kartę i odczytuje ją na głos. Gracze wybierają odpowiednią odpowiednią kartę chwytającą. Gracz, który jako pierwszy dotknie właściwej karty, zatrzyma ją, a zatem otrzymuje punkt. Po odzyskaniu wszystkich kart chwytających czytnik zlicza wszystkie karty dla każdego gracza. Osoba z największą liczbą kart na końcu wygrywa grę.
Porady
- Możesz zmusić gracza do zapłacenia „kary” w postaci jednej karty za złamanie zasad, zamiast pomijania tury. Po prostu odrzuć jedną z ich kart punktowych na bok.
- Stwórz własne zasady i dostosuj grę do swoich potrzeb. Ta gra była zmieniana i zmieniana w ciągu ostatnich kilkuset lat i będzie ewoluować z biegiem czasu.
- Jeśli konkurencja jest szczególnie zacięta, na przykład gdy pozostało bardzo mało kart, możesz dodać nową zasadę. Na przykład możesz sprawić, by gracze rozpoczynali każdą turę z rękami na głowach. To dodaje nowy, podwyższony poziom rywalizacji i sprawia, że jest to jeszcze trudniejsze.
- Jeśli trudno jest powiedzieć, kto pierwszy dotknął karty, debatę zwykle rozstrzyga się grając w papier-kamień-nożyce. Jeśli jednak ufasz czytelnikowi, może być sędzią/arbiterem.
