W przeciwieństwie do rezystorów, kondensatory wykorzystują szeroką gamę kodów do opisu swoich właściwości. Fizycznie małe kondensatory są szczególnie trudne do odczytania ze względu na ograniczoną przestrzeń dostępną do drukowania. Informacje zawarte w tym artykule powinny pomóc w przeczytaniu prawie wszystkich nowoczesnych kondensatorów konsumenckich. Nie zdziw się, jeśli Twoje informacje zostaną wydrukowane w innej kolejności niż ta opisana tutaj lub jeśli w Twoim kondensatorze brakuje informacji o napięciu i tolerancji. W przypadku wielu niskonapięciowych obwodów DIY jedyną potrzebną informacją jest pojemność.
Kroki
Metoda 1 z 2: Odczytywanie dużych kondensatorów
Krok 1. Poznaj jednostki miary
Podstawową jednostką pojemności jest farad (F). Ta wartość jest znacznie za duża dla zwykłych obwodów, dlatego kondensatory domowe są oznaczone jedną z następujących jednostek:
- 1 µF, uF, lub mF = 1 mikrofarad = 10-6 farady. (Ostrożnie – w innych kontekstach mF jest oficjalnym skrótem oznaczającym milifarady, czyli 10-3 farady.)
- 1 nF = 1 nanofarad = 10-9 farady.
- 1 pF, mmF, lub uuF = 1 pikofarad = 1 mikrofarad = 10-12 farady.
Krok 2. Przeczytaj wartość pojemności
Większość dużych kondensatorów ma wartość pojemności zapisaną z boku. Niewielkie różnice są powszechne, więc poszukaj wartości, która najlepiej pasuje do powyższych jednostek. Może być konieczne dostosowanie do następujących elementów:
- Ignoruj wielkie litery w jednostkach. Na przykład „MF” to tylko odmiana „mf”. (Zdecydowanie nie jest to megafarad, mimo że jest to oficjalny skrót SI.)
- Nie daj się rzucić przez „fd”. To tylko kolejny skrót od farad. Na przykład „mmfd” to to samo co „mmf”.
- Uważaj na oznaczenia składające się z pojedynczych liter, takie jak „475 m”, zwykle znajdujące się na mniejszych kondensatorach. Instrukcje znajdują się poniżej.
Krok 3. Poszukaj wartości tolerancji
Niektóre kondensatory podają tolerancję lub maksymalny oczekiwany zakres pojemności w porównaniu z podaną wartością. Nie jest to ważne we wszystkich obwodach, ale może być konieczne zwrócenie na to uwagi, jeśli potrzebujesz dokładnej wartości kondensatora. Na przykład kondensator oznaczony jako „6000uF +50%/-70%” może w rzeczywistości mieć pojemność tak wysoką jak 6000uF + (6000 * 0,5) = 9000uF lub tak niską jak 6000uF - (6000uF * 0,7) = 1800uF.
Jeśli nie ma na liście wartości procentowej, poszukaj pojedynczej litery po wartości pojemności lub w osobnym wierszu. Może to być kod wartości tolerancji, opisanej poniżej
Krok 4. Sprawdź napięcie znamionowe
Jeśli na obudowie kondensatora jest miejsce, producent zwykle podaje napięcie jako liczbę, po której następuje V, VDC, VDCW lub WV (od „Napięcia roboczego”). Jest to maksymalne napięcie, jakie kondensator może obsłużyć.
- 1 kV = 1000 woltów.
- Zobacz poniżej, jeśli podejrzewasz, że twój kondensator używa kodu napięcia (pojedyncza litera lub jedna cyfra i jedna litera). Jeśli w ogóle nie ma symbolu, nasadkę należy zarezerwować tylko dla obwodów niskonapięciowych.
- Jeśli budujesz obwód prądu przemiennego, poszukaj kondensatora przeznaczonego specjalnie dla VAC. Nie używaj kondensatora prądu stałego, chyba że masz dogłębną wiedzę na temat konwersji napięcia znamionowego i bezpiecznego korzystania z tego typu kondensatora w zastosowaniach prądu przemiennego.
Krok 5. Poszukaj znaku + lub -
Jeśli widzisz jeden z nich obok zacisku, kondensator jest spolaryzowany. Upewnij się, że biegun dodatni kondensatora jest podłączony do dodatniej strony obwodu, w przeciwnym razie kondensator może w końcu spowodować zwarcie lub nawet wybuch. Jeśli nie ma + lub -, możesz zorientować kondensator w obie strony.
Niektóre kondensatory wykorzystują kolorowy pasek lub wgłębienie w kształcie pierścienia, aby pokazać polaryzację. Tradycyjnie ten znak oznacza końcówkę aluminiowego kondensatora elektrolitycznego (które zwykle ma kształt puszek). Na tantalowych kondensatorach elektrolitycznych (które są bardzo małe) ten znak oznacza koniec +. (Zignoruj pasek, jeśli jest sprzeczny ze znakiem + lub - lub jeśli znajduje się na kondensatorze nieelektrolitycznym.)
Metoda 2 z 2: Odczytywanie kodów kompaktowych kondensatorów
Krok 1. Zapisz dwie pierwsze cyfry pojemności
Starsze kondensatory są mniej przewidywalne, ale prawie wszystkie nowoczesne przykłady używają standardowego kodu EIA, gdy kondensator jest zbyt mały, aby zapisać pełną pojemność. Aby rozpocząć, zapisz pierwsze dwie cyfry, a następnie zdecyduj, co dalej na podstawie kodu:
- Jeśli twój kod zaczyna się dokładnie dwiema cyframi, po których następuje litera (np. 44M), pierwsze dwie cyfry to pełny kod pojemności. Przejdź do wyszukiwania jednostek.
- Jeśli jeden z pierwszych dwóch znaków jest literą, przejdź do systemów literowych.
- Jeśli pierwsze trzy znaki to same cyfry, przejdź do następnego kroku.
Krok 2. Użyj trzeciej cyfry jako mnożnika zera
Trzycyfrowy kod pojemności działa w następujący sposób:
- Jeśli trzecia cyfra ma wartość od 0 do 6, dodaj tyle zer na końcu liczby. (Na przykład 453 → 45 x 103 → 45, 000.)
- Jeśli trzecia cyfra to 8, pomnóż przez 0,01. (np. 278 → 27 x 0,01 → 0,27)
- Jeśli trzecia cyfra to 9, pomnóż przez 0,1. (np. 309 → 30 x 0,1 → 3,0)
Krok 3. Opracuj jednostki pojemności z kontekstu. Najmniejsze kondensatory (wykonane z ceramiki, folii lub tantalu) wykorzystują jednostki pikofaradów (pF), równe 10-12 farady. Większe kondensatory (cylindryczny elektrolit aluminiowy lub dwuwarstwowy) wykorzystują jednostki mikrofaradów (uF lub µF), równe 10-6 farady.
Kondensator może to zmienić, dodając po nim jednostkę (p dla pikofarad, n dla nanofaradów lub u dla mikrofaradów). Jeśli jednak po kodzie występuje tylko jedna litera, jest to zwykle kod tolerancji, a nie jednostka. (P i N to rzadko spotykane kody tolerancji, ale istnieją.)
Krok 4. Przeczytaj kody, które zamiast tego zawierają litery. Jeśli Twój kod zawiera literę jako jeden z pierwszych dwóch znaków, istnieją trzy możliwości:
- Jeśli literą jest R, zastąp ją kropką dziesiętną, aby uzyskać pojemność w pF. Na przykład 4R1 oznacza pojemność 4,1 pF.
- Jeśli litera to p, n lub u, wskazuje jednostki (piko-, nano- lub mikrofarad). Zastąp tę literę kropką dziesiętną. Na przykład n61 oznacza 0,61 nF, a 5u2 oznacza 5,2 uF.
- Kod taki jak „1A253” to w rzeczywistości dwa kody. 1A mówi o napięciu, a 253 o pojemności, jak opisano powyżej.
Krok 5. Przeczytaj kod tolerancji na kondensatorach ceramicznych
Kondensatory ceramiczne, które są zwykle małymi „naleśnikami” z dwoma pinami, zazwyczaj podają wartość tolerancji jako jedną literę bezpośrednio po trzycyfrowej wartości pojemności. Ta litera reprezentuje tolerancję kondensatora, co oznacza, jak blisko rzeczywistej wartości kondensatora można się spodziewać, do wskazanej wartości kondensatora. Jeśli precyzja jest ważna w twoim obwodzie, przetłumacz ten kod w następujący sposób:
- B = ± 0,1 pF.
- C = ± 0,25 pF.
- D = ± 0,5 pF dla kondensatorów o mocy znamionowej poniżej 10 pF lub ± 0,5% dla kondensatorów powyżej 10 pF.
- F = ± 1 pF lub ± 1% (taki sam system jak D powyżej).
- G = ± 2 pF lub ± 2% (patrz powyżej).
- J = ± 5%.
- K = ± 10%.
- M = ± 20%.
- Z = +80% / -20% (Jeśli nie widzisz żadnej tolerancji, załóż to jako najgorszy scenariusz.)
Krok 6. Przeczytaj wartości tolerancji liter, cyfr i liter
Wiele typów kondensatorów reprezentuje tolerancję z bardziej szczegółowym układem trzech symboli. Zinterpretuj to w następujący sposób:
- Pierwszy symbol pokazuje minimalną temperaturę. Z = 10ºC, Tak = -30ºC, x = -55ºC.
-
Drugi symbol pokazuje maksymalną temperaturę.
Krok 2. = 45ºC
Krok 4. = 65ºC
Krok 5. = 85ºC
Krok 6. = 105ºC
Krok 7. = 125ºC.
- Trzeci symbol pokazuje zmienność pojemności w tym zakresie temperatur. Obejmuje to najdokładniejsze, A = ±1,0%, z dokładnością do najmniejszej, V = +22.0%/-82%. r, jeden z najczęstszych symboli, reprezentuje zmianę o ±15%.
Krok 7. Zinterpretuj kody napięcia. Możesz przejrzeć tabelę napięć EIA, aby uzyskać pełną listę, ale większość kondensatorów używa jednego z następujących wspólnych kodów maksymalnego napięcia (wartości podane tylko dla kondensatorów DC):
- 0J = 6,3V
- 1A = 10V
- 1C = 16V
- 1E = 25V
- 1H = 50V
- 2A = 100V
- 2D = 200V
- 2E = 250V
- Kody jednoliterowe to skróty jednej z powyższych wspólnych wartości. Jeśli może mieć zastosowanie wiele wartości (takich jak 1A lub 2A), musisz to rozgryźć z kontekstu.
- Aby oszacować inne, mniej popularne kody, spójrz na pierwszą cyfrę. 0 obejmuje wartości mniejsze niż dziesięć; 1 idzie od dziesięciu do 99; 2 idzie od 100 do 999; i tak dalej.
Krok 8. Wyszukaj inne systemy
Stare kondensatory lub kondensatory przeznaczone do użytku specjalistycznego mogą wykorzystywać różne systemy. Nie są one zawarte w tym artykule, ale możesz skorzystać z tych wskazówek, aby poprowadzić dalsze badania:
- Jeśli kondensator ma jeden długi kod zaczynający się od „CM” lub „DM”, spójrz na tabelę kondensatorów wojskowych USA.
- Jeśli nie ma kodu poza serią kolorowych pasków lub kropek, sprawdź kod koloru kondensatora.
Porady
- Zawsze mierz pojemność, jeśli nie możesz odczytać informacji na kondensatorze.
- Kondensator może również zawierać informacje o napięciach roboczych. Kondensator powinien obsługiwać wyższe napięcie niż obwód, w którym go używasz; w przeciwnym razie może się zepsuć (ewentualnie eksplodować) podczas pracy
- 1 000 000 pikoFaradów (pF) równa się 1 mikroFaradowi (µF). Wiele typowych wartości kondensatorów znajduje się w pobliżu tego obszaru podziału i można je powszechnie określać za pomocą dowolnego oznaczenia jednostki. Na przykład czapeczka 10 000 pF jest częściej określana jako 0,01 uF.
-
Chociaż nie możesz określić pojemności na podstawie samego kształtu i rozmiaru, możesz zgadywać przybliżony zakres na podstawie sposobu użycia kondensatora:
- Największe kondensatory w monitorze telewizyjnym znajdują się w zasilaczu. Każdy z nich może mieć pojemność od 400 do 1000 µF, co może być śmiertelne, jeśli będzie traktowane niewłaściwie.
- Duże kondensatory w antycznym radiu zwykle mieszczą się w zakresie 1-200 µF.
- Kondensatory ceramiczne są zwykle mniejsze niż kciuk i mocowane do obwodu za pomocą dwóch pinów. Używane w wielu aplikacjach, zwykle mieszczą się w zakresie od 1 nF do 1 µF, a czasami do 100 µF.
