Termin „powieść graficzna” został po raz pierwszy ukuty w 1964 roku przez Richarda Kyle'a w biuletynie opublikowanym przez Comic Amateur Press Alliance. DC Comics użyło tego terminu w 1972 roku w drugim numerze swojego „Sinister House of Secret Love”, ale pierwsze użycie „powieści graficznej” w samodzielnych pracach pojawiło się 4 lata później, w „Bloodstar” Richarda Corbena, „Beyond Time” George’a Metzgera,” i „Chandler: Czerwony przypływ” Jima Steranko. Popularność tego terminu zapewniła w 1978 roku publikacja Willa Eisnera „Kontrakt z Bogiem i inne historie z kamienic” Willa Eisnera, która inspirowała się ilustrowanymi drzeworytami powieściami Lynda Warda z lat 20. i 30. XX wieku. Ponieważ praktyka tworzenia powieści graficznych poprzedza ten termin, istnieje pewne zamieszanie co do tego, co stanowi komiks, a co stanowi powieść graficzną. Chociaż nie ma powszechnie uzgodnionych definicji żadnego z tych terminów, poniższe kroki oferują zestaw rzeczy, których należy szukać, aby odróżnić komiks od powieści graficznej.
Kroki
Krok 1. Ustal, czy publikacja jest periodykiem, czy pojedynczym dziełem
Chociaż „komiks” obejmuje zarówno komiksy, jak i powieści graficzne, komiks jest właściwie magazynem z numerami tomów i numerów. Powieść graficzna to właściwie pojedyncza publikacja, chociaż niektórzy wydawcy komiksów wyprodukowali linię powieści graficznych, tak jak Marvel Comics w latach 1982-1988 z serią 35 prac.
- Użycie słowa „powieść” na kartach komiksu nie czyni z niego automatycznie powieści graficznej. 4-rozdziałowe „powieść” kwartalnika All-Flash z lat czterdziestych i trzyczęściowe „powieści” o Supermanie w Action Comics i Superman z późnych lat pięćdziesiątych i wczesnych sześćdziesiątych nie są same w sobie powieściami graficznymi, ponieważ były częścią ogólna seria komiksowa opowiadań.
- Powieść dostosowana do formy graficznej może, ale nie musi być powieścią graficzną. Powieściowe adaptacje w Classics Illustrated same w sobie nie są powieściami graficznymi, ponieważ Classics Illustrated zostało wydane jako czasopismo. Adaptacja jednej powieści z kilku tomów, taka jak 3-tomowa adaptacja „Bramy Ivrel” autorstwa Jane Fancher autorstwa CJ Cherryha, chociaż nie obejmuje całej powieści, przez niektórych może być uważana za serię powieści graficznych, a przez innych za miniserial graficzny.
- Niektóre komiksy są określane jako komiksy „jednorazowe”, takie jak „Superman vs. Muhammad Ali”, opublikowane jako wydanie oversize (Treasury) w 1978 roku. ujęcia nie są zwykle uważane za powieści graficzne.
Krok 2. Zwróć uwagę, ile historii znajduje się między stronami
Komiks może zawierać pojedynczą historię, 2 historie lub nawet 3 lub 4 historie między stronami, które mogą, ale nie muszą, mieć te same postacie. Powieść graficzna zwykle zawiera tylko jedną historię z tą samą obsadą postaci.
- Niektóre kolekcje przedruków oprawnych, takie jak „The Greatest Superman Stories Ever Told” i „The Greatest Batman Stories Ever Told”, są tak grube jak powieści graficzne. Nie są to właściwie powieści graficzne, ponieważ zawierają więcej niż jedną historię, nawet jeśli w opowieściach występuje ten sam główny bohater. Można je nazwać antologiami graficznymi, ponieważ nawiązują one do formatu antologii prozatorskich, które są zbiorami opowiadań w ramach jednego gatunku i często o wspólnej tematyce.
- Oprawione kolekcje pojedynczych wątków, takie jak „The Dark Knight Returns” Franka Millera z 1986 roku, który pierwotnie ukazał się jako cztero- zeszytowa miniseria, lub „Watchmen” Alana Moore'a i Dave'a Gibbonsa z 1987 roku, pierwotnie wydany jako 12-to wydanie limitowane. serii, są powieściami graficznymi, ponieważ arkada komiksowa stanowi pojedynczą historię na swoich stronach. Każda historia z oryginalnego formatu wielowymiarowego stanowi rozdział w powieści graficznej.
- Istnieją pewne wyjątki od definicji „jednej historii” dla powieści graficznej. „Kontrakt z Bogiem i inne historie kamienicowe” Willa Eisnera był zbiorem powiązanych ze sobą opowiadań, oprawionych w ten sam tom. (Należy zauważyć, że termin „powieść graficzna” został użyty tylko w przypadku wydania w miękkiej oprawie handlowej, a nie we wcześniejszej edycji w twardej oprawie).
Krok 3. Policz, ile stron zawiera komiks
Komiksy mają stałą długość, która na początku lat 40. wahała się od 64 do 96 stron, a dziś wynosi około 32 strony. Powieści graficzne zwykle trwają dłużej, od 60 do 500 stron. Archie Goodwin i Gil Kane „Blackmark” z 1971 roku liczyły 119 stron, a jego kontynuacja w następnym roku liczyła 117 stron, podczas gdy kolekcje powieści graficznych „Cerebus” Dave’a Sima są nazywane przez ich fanów „książkami telefonicznymi” ze względu na to, jak grube są.
Wiele serii komiksowych wydaje specjalne dłuższe wydania raz w roku. Chociaż te roczniki mogą publikować dłuższe historie niż comiesięczne komiksy o tym samym tytule, zwykle nie można ich uznać za powieści graficzne, nawet jeśli zawierają tylko jedną historię, ponieważ problem jest często utożsamiany ze słowem „Roczny” i zwykle zawiera problem numer
Krok 4. Obserwuj wymiary komiksu
Komiksy są zazwyczaj publikowane o szerokości 6 5/8 cala (17 cm) i długości pionowej 10 1/4 cala (26 cm). Powieści graficzne mogą być publikowane w tej długości i szerokości, w wymiarach papierowej oprawy handlowej, wydania oversize (Treasury) lub komiksu w formacie streszczenia.
- Książki w miękkiej oprawie mają szerokość 5,32 cala (13,5 cm) i długość w pionie 8,51 cala (21,6 cm).
- Przekrój ma szerokość od 5 3/8 do 5 1/2 cala (13,65 do 13,97 cm) i długość w pionie od 7 1/2 do 8 3/8 cala (19,05 do 21,27 cm).
Krok 5. Zobacz, jak komiks jest oprawiony
Komiksy tradycyjnie były oprawiane zszywkami, podobnie jak podobnej wielkości magazyny prozatorskie. Z drugiej strony powieści graficzne są zwykle oprawiane w sposób, w jaki oprawia się grubsze czasopisma i książki.
Należy jednak pamiętać, że niektóre specjalne komiksy wyższej jakości są oprawiane jak książki. Poszczególne tomy trzyczęściowego miniserialu „Subterraneans” Elseworlds z Batmanem zawierają wysokiej jakości papier i nie są oprawiane zszywkami, ale poszczególne numery same w sobie nie są powieściami graficznymi. Ogólna historia, jeśli zostałaby oprawiona w jeden tom, byłaby powieścią graficzną
Krok 6. Zwróć uwagę na jakość użytego papieru
Przez większość dziesięcioleci komiksy były drukowane na papierze o matowym wykończeniu niższej jakości. Powieści graficzne i antologie publikowane od lat 80. zwykle są publikowane na papierze wyższej klasy, z wykończeniem matowym lub błyszczącym. Jednak wiele ostatnich komiksów zostało również opublikowanych na gładkim papierze, mimo że nadal trzymane są razem ze zszywkami.
Krok 7. Spójrz na cenę
Ze względu na ograniczony zakres opowiadań, pojedyncze publikacje oraz wyższą jakość druku i oprawy, powieści graficzne zazwyczaj kosztują więcej niż komiksy.
Krok 8. Zakończony
Porady
- Japońska manga ma swoją własną terminologię. Manga jest zwykle pojedynczym wydaniem ciągłej serii, ekwiwalentem amerykańskiego komiksu. One-shot nazywa się yomikiri, podczas gdy pojedynczy tom zbierający fabułę z serii mangi to tankobon, odpowiednik powieści graficznej. Tomy Omnibusa zawierające kilka zebranych wątków fabularnych noszą nazwę Soshuhen.
- W Europie to, co nazwalibyśmy powieściami graficznymi, nazywano „albumami”. Zebrane historie komiksowe Włoch Corto Maltese i Francji oraz Asterixa, porucznika Blueberry i Tintina z Belgii były publikowane w formie albumów od wielu lat. Terry Nantier przywiózł ten termin do Ameryki w 1977 roku jako „album graficzny”, kiedy opublikował „Racket Rumba” francuskiego artysty Loro i „Zew gwiazd” Enki Bilala. Inne terminy, które zostały użyte, to „powieść komiksowa” dla „Ice Haven” Daniela Clowesa z 2001 roku, „powieść ilustrowana” dla „Koc” Craiga Thompsona i „powieści obrazkowa” dla „To dobre życie” Setha.
Ostrzeżenia
- Powszechnym argumentem semantycznym jest to, że powieści, takie jak te Charlesa Dickensa, były pierwotnie publikowane w czasopismach w odcinkach. Służyło to jednak praktycznemu celowi zapewnienia pisarzowi wypłaty co najmniej raz w miesiącu, a nie raz lub dwa razy w roku, czyli przeciętnego czasu potrzebnego na napisanie, zredagowanie i ukończenie dobrej powieści. Format tych powieści publikowanych w odcinkach był wciąż pojedynczą historią z początkiem, środkiem i końcem, i z pewnością zostały one nakreślone w całości przed publikacją, nawet jeśli zakończenia nie było widać przez miesiące. Watchmen, został pierwotnie opublikowany w formie 12 miesięcznych odcinków wielkości komiksu, ale format jest zdecydowanie powieścią, ponieważ Alan Moore skrupulatnie wykreślił i napisał scenariusz od początku do końca, zanim ukazał się pierwszy numer.
- Ponieważ powieści graficzne zostały wyprodukowane przed oficjalnym zastosowaniem tego terminu, nie ma zgody co do tego, co było pierwszą powieścią graficzną. Kandydaci to między innymi czarnoksięskie dzieło Archiego Goodwina i Gila Kane'a Blackmark z 1971 r., które zdobyło nagrodę Shazam Award, ich „His Name is Savage” sprzed 3 lat, kolekcja w miękkiej oprawie z 1978 r. z serii „Pierwsze królestwo” Jacka Katza z 1974 r., a nawet rozszerzoną historię Doktora Strange'a opublikowaną w Strange Tales nr 130 do 146 w latach 1965 i 1966.
- Niektórzy ludzie z branży komiksowej sprzeciwiają się terminowi „powieść graficzna”, traktując go jako pretensjonalny termin używany jedynie w celu uniknięcia piętna komiksów lub usprawiedliwienia wyższej ceny sprzedaży powieści graficznej niż komiksu.
