Okaryna to starożytny, przypominający flet instrument dęty używany przez wiele kultur na całym świecie. Chociaż tradycyjne okaryny były zwykle robione z gliny lub warzyw, można je zrobić tylko rękami. Trudno jest opanować ręczną okarynę, ale kiedy już to zrobisz, możesz przejść od podstawowego gwizdania do prostych piosenek i nie tylko.
Kroki
Część 1 z 2: Gwizdanie rękami
Krok 1. Wyciągnij ręce przed siebie
Rozsuń dłonie palcami skierowanymi w stronę sufitu, a dłonie skierowane do siebie. Twoje kciuki również powinny być skierowane do góry. Zasadniczo powinno to wyglądać tak, jakbyś się tylko modlił, a potem rozłożył ręce.
Krok 2. Połącz dłonie, obracając lewą ręką
Zbliż ręce do siebie, jakbyś klaskał. Kiedy to robisz, obróć lewą rękę tak, aby palce były skierowane do przodu (a nie w górę, na sufit). Kiedy twoje dłonie się zetkną, pięta lewej dłoni (twarda część poniżej dłoni) powinna przylegać do mięsistej części prawego kciuka.
Te wskazówki zakładają, że jesteś praworęczny. Jeśli jesteś osobą leworęczną, może być łatwiej odwrócić odniesienia do rąk w tym kroku, jak również w następnych rękach (tj. Obróć prawą rękę w tym kroku itp.)
Krok 3. Owiń dłonie wokół siebie
Teraz zegnij palce, aby każda ręka trzymała drugą. Palce prawej dłoni powinny zwinąć się w przestrzeni między lewym kciukiem a palcem wskazującym. Palce lewej dłoni powinny zawinąć się z boku prawego palca (małego palca).
Krok 4. Ustaw kciuki
Nie rozkładając rąk, wyreguluj kciuki tak, aby wewnętrzne strony obu kostek stykały się ze sobą. Twoje miniatury powinny być wyrównane obok prawego palca wskazującego.
Powinna być teraz cienka szczelina między kciukami o szerokości zaledwie kilku milimetrów. To jest dziura dźwiękowa - tam wdmuchujesz powietrze do okaryny, a także skąd wydobywa się gwiżdżący dźwięk
Krok 5. Podnieś usta do kostek
Rozchyl lekko usta (jakbyś chciał powiedzieć „Oooh”). Ułóż usta tak, aby małe „o” utworzone między nimi ułożyło się tuż pod knykciami. Innymi słowy, górna warga powinna opierać się o knykcie kciuka, a dolna warga powinna znajdować się nad górną połową szczeliny między kciukami.
Krok 6. Cios
Wdmuchnij stały strumień powietrza w samą górną część szczeliny między kciukami. Innymi słowy, chcesz dmuchać tuż pod knykciami kciuków. Powinieneś usłyszeć gwizdek, który brzmi trochę jak pohukiwanie sowy lub gwizdek drewnianego pociągu, jeśli zrobiłeś to dobrze.
Nie wypowiadaj głosu, próbując wywołać krzyk ptaka strunami głosowymi (tj. mówiąc „ooh” lub „ahh” podczas dmuchania). Dmuchnij bezszelestnie, jakby próbował zagwizdać pustą butelkę
Krok 7. Dokonuj drobnych korekt, aż będziesz mógł gwizdać konsekwentnie
To może być dość trudne, aby Twoja ręka okaryna działała, zwłaszcza jeśli jest to Twój pierwszy raz. Jeśli po prostu słyszysz suchy, pozbawiony tonów dźwięk pędzącego powietrza, prawdopodobnie popełniasz jeden z kilku typowych błędów. Zobacz poniżej:
- „Uszczelka” wokół twojej okaryny może nie być wystarczająco szczelna. Spróbuj dostosować kształt dłoni, aby zamknąć szczeliny wokół krawędzi. Nie musisz mocno ściskać - po prostu upewnij się, że nie wypuszczasz powietrza.
- Dziura dźwiękowa może nie mieć odpowiedniego kształtu. Spróbuj zbliżyć kciuki, aby otwór był nieco węższy.
- Możesz nie dmuchać we właściwym miejscu. Spróbuj lekko poruszać ustami w górę iw dół lub poszerzyć „o” utworzone przez usta. Pamiętaj, że chcesz dmuchać w górną połowę szczeliny między kciukami.
Część 2 z 2: Tworzenie różnych boisk
Krok 1. Spróbuj podnieść palce prawej ręki
Wypuszczanie powietrza z okaryny przez punkty inne niż otwór dźwiękowy wpłynie na wysokość gwizdka. Kontrolowanym sposobem na to jest podniesienie czterech palców prawej ręki w górę iw dół, naśladując ruchy wykonywane przez flecista. Podnieś maksymalnie dwa palce na raz – im więcej jest dróg ucieczki powietrza, tym trudniej jest uzyskać rzuty.
Zwróć uwagę, że trudno to zrobić bez spowodowania, że twój gwizdek zamieni się w niepożądany dźwięk „pędzącego powietrza”. Musisz dobrze uszczelnić dłonie, lekko unieść palec i podeprzeć notatkę dużą ilością powietrza. Nauczenie się, jak to zrobić, może zająć tyle czasu, ile zajmuje nauczenie się, jak zrobić gwizdek
Krok 2. Spróbuj zmienić przestrzeń między dłońmi
Ton, który słyszysz, gdy wydobywasz gwizdek z okaryny w dłoni, to wibrujące powietrze między dłońmi. Stworzenie większej lub mniejszej przestrzeni poprzez zmianę kształtu dłoni wpuści mniej lub więcej powietrza, wpływając na wysokość boiska. Tylko uważaj, aby szczelnie przylegać do dłoni, aby powietrze nie mogło wydostać się na zewnątrz.
- Zwiększenie przestrzeni (rozsunięcie rąk) wygeneruje dźwięk o niższym tonie.
- Zmniejszenie przestrzeni (złożenie rąk razem) wygeneruje dźwięk o wyższym tonie.
Krok 3. Spróbuj zmienić ułożenie ust
Zmiana sposobu, w jaki dmuchasz, może również zmienić wysokość nuty, jaką wydaje twoja okaryna. Spróbuj wykonać mniejsze „o” ustami, aby uzyskać wyższy ton, lub większe „o”, aby uzyskać niższy ton.
Doświadczeni harmonijkarze używają techniki zwanej „draw bend”, aby zmienić wysokość nut. Podobny efekt możesz uzyskać, przyciągając język do tylnej części ust, gdy dmuchasz, aby „zgiąć” ton notatki w dół. To wymaga praktyki
Wideo - Korzystając z tej usługi, niektóre informacje mogą być udostępniane YouTube
Porady
- Nie zniechęcaj się, jeśli nie możesz tego zrobić na początku. To jest coś, co zajmuje niektórym ludziom tylko kilka minut, a innym dni lub tygodnie.
- Miej czyste, suche ręce. Wilgoć może wpływać na zdolność powietrza do odbijania się echem między dłońmi i wytwarzania dźwięku. Może również wpływać na pieczęć między dłońmi.
- Staraj się nie napinać – trzymaj ręce luźne, ale szczelne i udawaj, że trzymasz w dłoni piłeczkę golfową.
